Dün 3 Aralık Dünya Engelliler Gününü kutladık…
Yılda bir kerede olsa Engellilerimizi hatırlıyor onlara övgü dolu sözlerle çeşitli vaatlerde bulunuyoruz.
Sonra nedense o sözleri unutup gidiyoruz…
Bu sözler her sene 3 Aralık günü söylenir 4 Aralık günü unutulmaya yüz tutar.
Onun için her zaman söylediğim bir söz var tekrar etmek isterim “doğuştan ve sonradan engelli olan bir canlıyı farklı görmek İslam dinine bile aykırıdır. Çünkü onlar bizlerden biri olduğun kadar bizlerinde yarın onlar gibi olmayacağımızın garantisi asla yoktur.”
Bakın dün Engellilerimiz için düzenlenen törenlerde verilen mesajların başında “Hepimiz Birer Engelli Adayıyız” cümleleri ile konuşmalar başlarken o güzel insanlar için çeşitli vaatler sıralanmaya başladı sonra alkışlar resim çektirmeler tv ekranlarına görüntü vermeler derken günün sonuna gelinmeyle bir yıl sonraya virgül koymak.
Oysa o insanlarımız başta yetkililer olmak üzere bizlerden hiçbir ayrıcalık istemiyorlar sadece kendilerine sunulan haklardan yararlanmak eşit şekilde yaşamak istiyorlar.
Çok mu zor bu insanlarımızın isteklerini yerinme getirmek asla değil tabi ki yeter ki samimi adımlar atılsın o güzel insanlarımızın da  her platformda bir yeri olsun.
Çünkü unutulmasın ki; Sadece Sevgi Değil, Merhametli olmak  o insanlara bir el uzatmak hiçbir zaman yüreği sevgi dolu insanlar için engel olmamalı.
Ne demişler,  Sevgi Varsa Engel Yok ve Merhamet Engel Tanımaz…