Dün Filistin’de katledilenler arasında 10 bini aşkın çocuğun bulunmasının verdiği buruklukla 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutladık…

“Egemenlik” ve “Çocuk” vurgusu içinde, bayramın “Masum” insanların katledildiği böyle bir döneme denk gelmesiyle Türkiye’den yükselecek sesler; Filistin’deki çocukların feryadını, bütün dünyaya duyurmak için bir fırsata dönüştürülebilir…

23 Nisan, mazlum halkların zalimlerden kurtulmalarını sağlayacak bir işaret fişeğidir aslında…

23 Nisan, aynı zamanda da dünya çocuklarının kardeşliğinin simgesidir…

Atatürk’ün ileri görüşlü bir dünya lideri olduğunu anlamak için 23 Nisan’a bakmak bile tek başına yeterlidir…

Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün; 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ile bütün dünyaya verdiği mesajın manası, bugünlerde daha iyi anlaşılmıyor mu?..

İsrail’in insanlık dışı saldırılarında hayatlarını kaybeden çocukların cesetlerinin kucaklarda taşındığı görüntüler, vicdanları sızlatmıyor mu?..

“Gelişmiş” diye ifade edilen ülke yöneticilerinin, bu tablo karşısında takındıkları tavrı, insanlık değerleri içinde izah etmek mümkün müdür?..

Savaş hukuku bakımından da öyle…

Yoksa hastaneler, okullar, cami ve kiliseler bombalanır mıydı?..

Binlerce kere yazıklar olsun!..

Petrol atığı bulaşan hayvanlar için dünyayı ayağa kaldıranlar, küçük çocukların katledilmesi karşısında kılını bile kıpırdatmıyor…

Bu vicdansızlık hangi kitaba sığar?..

Allah’a inanan ve sığınanlar sadece Müslümanlar mı?..

Böyle bir ortamda dünyadaki tek 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk

Bayramı’nda, Filistinli yavruların acılarını duyurmak çok daha iyi olur…

Türkiye’den yükselecek bu ses, bütün dünya çocuklarını harekete geçirirse; belki zalimlerin geri adım atması mümkün olacaktır…

Yoksa, elleri kolları bağlı boksörün; rakibi, antrenörü ve yardımcıları tarafından yumruklanması gibi adil olmayan bir mücadeleden galip çıkmak mümkün değildir!..

O zaman; bütün dünya hep birlikte, “Çocuklara kıymayın !” diye seslenmelidir…