Bu sadece Ordu’da değil Türkiye’nin bütün yerleşim yerlerinde yaşanan bir durumdur.

Mesela, Milletvekilleri Belediye Başkanları, Bürokratlar ve Oda başkanları.
Bunlara diğer Sivil toplum Örgüt yöneticilerini de ekleyin.
Pek sık bir araya gelmiyorlar.
Gelmedikleri gibi…
Hemen her ortamda birbirlerine laf söylemekten ve birbirlerini eleştirmekten geri de kalmıyorlar.
Aynı insanlar…
Bir cenaze ya da nikah töreninde rahatlıkla buluşabiliyor.
Buluşmakla kalmıyor, yan yana da oturuyorlar.
Aralarında ki sohbete şahit olsanız, adeta “Bunlar 40 yıllık dost gibi” dersiniz.
Dahası…
Aynı insanların birbirlerini eleştirmelerine ve laf sokmalarına bir türlü anlam veremezsiniz.
Ama…
Cenaze ya da Nikâh töreni bitiyor, her şey eskiye dönüveriyor.
Anlamadığız nokta işte bu.
Cenazeler, Nikâh törenleri ve açılışlarda bir araya gelen şehrin yöneticileri, normal zamanda niye bir araya gelmiyor?
Cenaze, nikâh ve açılışlarda birbirleriyle yaptıkları sohbeti, normal zamanda niye yapmıyorlar?
Madem bu tür törenlerde bir araya gelip, hoş sohbet içinde olabiliyorlar da…
Normal süreçte bunları yapmak çok mu zorlarına gidiyor?
İnsan merak ediyor doğrusu…