Toplumsal duyarlılıkları bilinç düzeyleri belirler…

Kendi sağlığına önem vermeyen birinin…

Başkalarının sağlığı için duyarlı olmasını beklemek imkânsız olur…

O nedenledir ki…

Aşıda istenilen hedefe varılmazsa, ya da Koronavirüs insafa gelip değişmezse…

Ne ülkemizde, ne de dünyada bu pandemi bitmez!

***

Geçen gün dolmuşa  bindim, dolmuş şoförü ve yanındaki arkadaşı konuşuyorlar:

– İnsanlar gripten de ölüyor…

– Valla cezası olmasa bu maskeyi takmam ben…

– Ben de…

– Kimse takmaz!

Bilinç seviyemiz bu!

***

Normalleşme adı altında beynimizde Koronavirüs’ü tehlikesiz ilan ettik…

Özellikle plaj yolu üzerindeki Büfe ve  Cafelerde  masada oturanlar sarmaş dolaş olmuşlar…

Sanki Koronavirüs’ün anlayacağı dilden ‘Buraya Koronavirüs giremez’ yazılmış da, o da okuyup anlamış gibi…

Maskesiz ve tedbirsizlik had safhada…

Parklarda banklara oturup çocukların oyun alanının hemen yanında sigara dumanını koşuşturan çocukların üzerine salanlar…

Minibüste, dolmuşta, otobüste, ağızlarının altında maske bulundurarak…

‘Koruduğunu ve korunduğunu’ zannedenler…

Daha niceleri…

***

Sağlık Bakanlığının her gün açıkladığı Koronavirüs rakamlarını görünce moralim bozuluyor…

Sayıların yüksekliğinden değil…

Aramızda belki de yüz binlerce Koronalı dolaşırken…

Bunlardan her gün sadece bin küsurunun tespit edilebilmesi…

Tehlikenin her geçen gün azalmadığını gösteriyor…

Yani önümüz kış…

Diğer virüslerle birlikte…

Bu tempoda gidişle tamamen kurtulma  ihtimalimiz yok gibi…

Sıkı tedbirleri almaya da ekonomi müsait değil…

Okullar bir daha kapanırsa özel okullardaki öğretmenler ve

Servisçiler işsiz kalacak…

İşyerleri kısmen dahi kapanırsa bu defa kimse toparlanamaz…..

Yani iki ucu b.. değnek gibi…

Bir yanda başımızın belası Koronavirüs, diğer yanda İşsizlik, yokluk, yoksulluk…