Padişaha bir at hediye edilmiş. Padişah tecrübelerine güvendiği bahçıvana atı sormuş.  Bahçıvan ‘Aslı neyse nesli de odur padişahım’ der…

Devam eder ‘Asil bir tayın sırtına sinek konduğunda kuyruğuyla kovalar. Bu adeta bir inek gibi kafasını çevirip, sinekleri kovalıyor…’

Bu sözler üzerine padişah atı hediye eden kişiye bunun nedenini sorar. Adam ‘Sultanım tay doğduktan sonra annesi öldü, biz de ineğe emzirdik’ der…

Bunun üzerine padişah adamlarına bahçıvana bir kap yemek vermelerini emreder…

Başka bir zaman padişaha güzel görünüşlü iri bir hindi hediye edilir.  Padişah bahçıvana hindiyi sorar. Bahçıvan yine ‘Aslı neyse nesli de odur padişahım’ der…

Devam eder ‘Hindi öteceği zaman kabarır, ibiği masmavi olunca başlar ötmeye. Bizim hindi kabarıyor ama tam öteceği zaman kafasını suya daldırıyor…’

Padişah hindiyi yetiştiren adama bunun nedenini sorar. Adam hindi yumurtasını ördeğin altına koyduklarını ve ördek yavrularıyla birlikte büyüdüğünü söyler…

Padişah ‘Bahçıvana bir kap yemek verin’ der…

Gün gelir, padişah kendisinden de şüphe eder…

‘Bahçıvan efendi, bende bir sıkıntı var mı?’ diye sorar…

Bahçıvan yine ‘Aslı neyse nesli de odur padişahım’ der…

Padişah bunun üzerine soluğu annesinde alır, ona ‘Anacığım inan sana kırılıp, küsmem de, benimle ilgili benim bilmediğim bir şey var mı?’ diye sorar…

Anne ‘Oğlum babanla evlendiğimde baban çok yaşlıydı. Ben daha 16-17 yaşındaydım. Duygularıma kapılıp bir hata yaptım. Sen sarayın aşçısının oğlusun’ der…

Bunun üzerine padişah bahçıvana ‘Tamam at ve tayı durumlarından anladın da, beni nasıl bildin?’ diye sorar…

Bahçıvan gülerek ‘ Padişahım bunu anlamaktan kolay daha ne var. Benim bildiğin padişahlar ödül verirken ‘Verin bir kese altın’ der. Sen ‘Verin fazladan bir kap yemek diyorsun’ cevabını verir…

Asalet önemlidir. Nesiller aslına çeker…

İt eniğinden de kurt olmaz…