Ölümlü bir dünyada yaşıyoruz bizlerin bir tek gayesi var arkamızdan hoş bir seda bırakmak.
Bugün baktığımızda bir çok insan hak etmediği yerlerde ve koltukta keyif sürüyor.
Biraz önce dedim ya bu dünya bizler için bir imtihan yeri önemli olan buradan giderken arkamızdan ailemize eşimize ve dostlarımıza bıraktıklarımızın bizler için en güzel miras olmasıdır.
Bugün yeni bir  haftanın ilk günü soğuk havada çaylarımız yudumlarken şu güzel hikayeden biraz ders çıkaralım mı ne dersiniz..
Eski devir, iki arkadaşın yolu bir şehre düşmüş, bakmışlar, halkın gözü havada, bir şey bekliyorlar:
“Ne oluyor, ne bekliyorsunuz?”
“Kral öldü yenisini seçeceğiz! En yaşlı kargayı uçurduk, kimin kafasına pislerse, kral o olacak!”
Derken karga, ikisinden birinin kafasına pislemiş:
“Yaşasın kral!”
İki arkadaştan biri kral olmuş, diğeri de yola devam etmiş!
Aradan yıllar geçmiş, aklına kral olan arkadaşı gelmiş, o şehre varmış, kimi görse sormuş:
“Bizim kral nasıl?”
Herkes küfrediyor, ölse de kurtulsak, diyor.
Kral eski arkadaşa sormuş:
“Yahu ne yapıyorsun, herkes canından bezmiş!”
“Az bile yapmışım, karga uçurup kafasına pisleteni kral yapanlara az bile!”
Hikayeye bakıp, kime ne göndermeye çalıştığımızı anlamaya falan çalışmayın.
Mutlaka hikaye ile yan yana getirdiğiniz birileri belki vardır…
Hikayenin gerçek olduğuna ilişkin belki düşünceleriniz de olabilir.
Fakat…
Bizim bu hikayeyi köşemize alma nedenimiz, “sayfamızda hikaye de olsun. Değişiklik olsun” düşüncesinden öteye değildir…
O yüzden…
Boşuna çaba harcamayın “Bu şimdi kime sallıyor şimdi?” diye…
Hikayeyi “Hikaye” gibi okuyup geçin işte…