Ne gariptir ki, geçmişini çok çabuk unutan maneviyatını her geçen gün yitiren bir toplum olma yolunda ilerliyoruz.
Bu yazıyı yazmama dün Anneler günü nedeniyle gittiğim mezarlıklardaki gördüğüm hazin tablo neden oldu…
Yıllardan beri bayramlarda ve özel günler dahil bazı Cuma günleri aile mezarlıklarımızı ziyarete gider sonra vakit var ise tanıdık kabirleri ziyaret eder FATİHA okurum..
Şunu belirteyim ve unutmadan Büyükşehir belediyesi Mezarlıklar Müdürlüğüne teşekkürümü edeyim.
Mezarlık  düzenlemeleri ve temizliği harika..
Fakat yazımın başında da söylediğim gibi maneviyatımızı her geçen gün kaybediyoruz  nereden anladın derseniz gördüğüm tablo beni haklı çıkarmaya yetti bile çünkü, MEZARLIKLAR neredeyse unutulmuş insanlarla dolu…
İçimden dedim ki acaba bizde son yolculuğumuz sonrası buraya geldiğimizde unutulanlardan mı olacağız valla ne yalan söyleyeyim biraz hüzünlendim, içimden çok şey haykırmak sonra yazmak geldi ama sonra vaz geçtim.
Evet, dün sabah 10.30 gibi gittiğim mezarlıkta çok samimi söylüyorum kabir ziyaretine gelen insan sayısı on yoktu.
Hani bir söz vardır “HER NEFİS ÖLÜMÜ TADACAKTIR” diye ya..
Bende diyorum ki bu sözü unutmadan yaşayalım ve  değerlerimize sağlığında ve sonrasında  sahip çıkalım…