Köylü Mehmet ağa basur olmuş.
Ama öyle böyle değil! Ne oturabiliyor ne de acıya dayanabiliyor.
Bakmış olacak gibi değil, köyün Ebesine gidip, utana sıkıla söylemiş derdini.
“Bir bakayım demiş Ebe”
Yine utana sıkıla indirmiş pantolonunu.
Ebe vaziyeti görür görmez önce “Eyvah ki eyvah!” demiş.
Ardından da “Bu çok fena Mehmet ağa…Senin acilen kasabaya gidip, bunu mutlaka doktora göstermen lazım.” diye tavsiyede bulunmuş.

“Bu halde taa kasabaya nasıl giderim?” dediyse de, çaresiz acı çeke çeke gitmiş kasabaya.
Bulmuş sağlık ocağını, can havliyle girmiş doktorun yanına.
Anlatmış derdini.
Doktor bakmış, o da görür görmez “Eyvahlar olsun!” demiş önce…
Ardından da “Valla amca. Arkada durum hiç iç açıcı değil. Acil ameliyat olman lazım senin. Ben buna burada hiçbir şey yapamam. Derhal senin şehre, gitmen lazım. Bu iş hastanelik bir iş.”
Bizim Mehmet Ağa “Yahu bu halde şehre nasıl giderim ben? Ne oturabiliyorum ne yürüyebiliyorum” dediyse de, başka çaresinin olmadığını anlamış ve bir otobüse atlayıp, ayakta yolculuk ederek tutmuş şehrin yolunu.
Otobüs şehre geldiğinde iner inmez sormuş hastaneyi.
Girmiş hastane kapısından içeri, anlatmış derdini.
Önüne düşüp kendisini  bir doktorun odasına kadar götürmüşler.
Doktor karşılamış bizim Mehmet ağayı…
Sormuş derdinin ne olduğunu.
O da anlatmış.
“Bir bakalım ne halde?” demiş doktor.
Baktıktan sonra da “Valla bunu burada hallederim ama biraz ızdıraplı olur. Zira o bölgeyi elektirikle yakacağım. Acıya dayanabilecek misin?” diye sormuş.
Acıdan zaten kıvranan Mehmet ağa “Bu çektiğim acıdan daha kötü olamaz ya” diyerek “Yap doktor bey. Kurtar beni bu illetten” demiş ve doktora kendisini teslim etmiş.
Doktor sedyenin üzerine yatırdığı Mehmet ağanın üzerinde başlamış operasyona.
Ancak…
Basur olan bölgeyi yakmak için elektrik verdikçe,  acıdan kıvranması gereken bizim Mehmet ağa başlamış kahkaha atmaya…
Doktor anlam verememiş olan bitene.
-“Yahu senin normalde acıdan bağırman gerekir. Neden gülüyorsun?” deyince Mehmet ağa cevap vermiş:
-“Nasıl gülmeyeyim doktor bey? Yıllardır köyüme, evime girmeyen elektirik resmen kıçıma giriyor, ona gülüyorum.”

Fıkrayı neden yazma gereği duyduk?
Çok şükür basur falan değiliz.
Evimize de elektrik giriyor.
Ancak…
Ne zaman elektriğe zam haberi duysak bu fıkra geliyor aklımıza.
Bakın bugünden geçerli olmak üzere elektriğe yine yüzde 15 zam geldi…