Siyasette vefasızlığın büyük boyutlara ulaştığı, eski dönemlerde de görülmüştü ama böylesine değil!..

Bu defa çok başka…

Mesele, birilerinin daha önce önemli kademelerinde görev yaptığı partisinden ayrılıp, fikriyatına yakın bir başka partiye geçişi veya sesi yerinde sağ gösterip sol vurması değil…

Mesele, iktidarın kudretiyle paranın gücüne erişenlerin, siyasi çıkarları bittiğinde saf değiştirerek, vakit geçirmeden eski partisi ve liderini ağır biçimde eleştirecek kadar vefasız olmasıdır!..

Hani aradan bir zaman geçse anlarım da dünden bugüne bu ne böyle?..

Adama sormazlar mı, “Eleştirdiğin yanlışların yapılmasında, senin de payın yok mu?” diye…

Bu milleti “Balık hafızalı” sananlar, aldandıklarını görecek!..

Çünkü, unutulduğu sanılan şeyler, aslında milletin hafızasında saklı duruyor. Günü geldiğinde ortaya çıkar, gereği yapılır!..

Dün üç kuruşu yan yana getiremeyenlerin zaman içinde “Karun” gibi zenginleşmesinin de…

Lideri ve partisinin sağladığı imkanlarla ulaştığı gücü; kişisel çıkarları yönünde kullanıp;Devletin içine sızmış birtakım asalaklarla birlikte kumpas kuran bu tipler, “Sütten çıkmış ak kaşık” misali, kendilerini temize çıkarmaya kalkışmaz mı?..

İktidarın yanlış politikaları var elbette…

Ancak, bu suç ortaklığını kabul etmeyerek, “masum” rolüne bürünmek; kuzu postu giyip, sürüyü parçalamak isteyen kurt olmaktır!..

Memleket, bu kadar sahipsiz mi?.. Bu iktidarı herkes eleştirebilir ama bunlar asla değil!..

Yaprağını yerken kıyır kıyır, sapına gelince meeee!..

Böylelerinin ne bugün ne de yarın söyleyecek bir sözü yoktur!..

Neden mi?..

O zaman anlatalım: ” Yahudiler, büyük bir kalabalıkla, zina yapmış kadını saçlarından sürükleyerek, Hz. İsa Peygamberin huzuruna geldi.

Hz. İsa’dan bu kadını cezalandırmasını istediler. Amaçları, Hz. İsa’yı test etmekti. Çünkü, kendinden önceki Peygamber Hz. Musa’nın şeriatına göre zina eden kadının taşlanması gerekirdi.

Diğer taraftan Hz. İsa da sürekli merhametli olmayı, affetmeyi, tövbeyi,

iyilik yapmayı tavsiye etmekteydi.

İsa, kadını öldürtse “Nerede tavsiye ettiğin iyilik, merhamet” diyecekler; kadını bıraksa “Hz. Musa’nın şeriatına uymuyor” diye fitne çıkaracaklardı.

Hz. İsa eğildi yere bir daire çizdi ve o daire Allah’ın izni ve kudretiyle ayna oldu ve o aynaya bakan herkes geçmişte işlediği bütün günahları gördü. Hz. İsa yerden doğruldu ve “kadını bırakın” dedi, Kadını bıraktılar…

Ve kalabalığa “İlk taşı günahsız olanınız atsın” diye seslendi.

Kalabalığın sesi birden kesildi. Hz. İsa geriye dönüp baktı ki, kadından başka o kalabalıktan geriye tek bir kişi kalmamış, hepsi oradan kaçmıştı”…

Elbette bu kıssadan hisseden pay çıkaracak olacaktır…