Önce faiz ekonomisi yaşadı ülke.
Ardından zam ekonomisi…
Devamında savaş ekonomisini yaşadı resmen Kuzey ırak operasyonlarıyla.
Hani derler ya “bundan daha kötüsü olmaz” diye…
Oldu iyi mi?
Çünkü…
Aynı ülke yapılan hain kalkışmayla birlikte resmen darbe ekonomisini yaşadı.
Ülkenin yaşadıkları, sonu gelmez korku filmi gibiydi adeta…
Döndü başa ülke…
Yeniden faiz ekonomisi…
Yeniden zam ekonomisi…
Suriye sınırında başlayan barış pınarı harekâtıyla yeniden savaş ekonomisi…
Terör ekonomisi zaten hiç eksik olmadı ülkenin tepesinde…
Enflasyon ekonomisi hiç gitmedi başından.
Başka ülkelerin yüzyıllar boyunca görmediği tüm ekonomileri yaşadı bu ülke.
Hem de sırasıyla…
Hem de döne döne tekrar tekrar yaşayarak…
***
Hepiniz bilirsiniz:
Ülke genelinde ve şehirler ölçeğinde her yıl en yüksek oranda kurumlar ve gelir vergisi ödeyen mükellefler belirlenir.
Yüksek oranda vergi ödeyen bu mükellefler, hem yarattıkları katma değer, hem sağladıkları istihdam ve hem de ödedikleri vergiler ile sağladıkları katkı ölçeğinde ödüllendirilir.
Bu ödüllendirmenin bir başka amacı da, vergi ödemeye özendirmektir…
Bize kalırsa;
Kısa bir süreç içinde, yukarıda saydığımız tüm olumsuz ekonomileri sırayla yaşayan ve yaşadıkları bu ekonomilerin içinden sağ çıkarak, varlıklarını devam ettirmeyi başaran tüm mükellefler, ödedikleri vergi ne olursa olsun devlet tarafından ödüllendirilmelidir.
Ciddi söylüyoruz, her birine “Yıkılmadın ayaktasın” plaketleri verilmeli, haklarında “başarı hikayeleri” yazılmalıdır…
Öyle ya…
Faizden-Enflasyona, Darbe’den-savaş’a kadar tüm ekonomileri üst üste yaşayıp, hala varlığını sürdürebilmek, herkesin kolay kolay başarabileceği bir şey olmasa gerek!