Duyarsız ve Tepkisiz
Allah aşkına nasıl bir millet olduk? Ne kadar duyarsız, ilgisiz olmuşuz? Bananecilik aldı başını gidiyor. Diğer yandan yaşama neredeyse bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın mantalitesiyle bakmaya başladık. Komşumuz vefat etmiş, şehit haberi gelmiş. Gelen şehit haberi de bir değil, iki değil, iki elin parmaklarını da geçtiği zamanlar oluyor. Kimin umurunda, kim tasa ediyor, kim yas tutuyor? Ne deniyor?  Hayat devam ediyor. Çok değil yahu, şunun şurasında bir yıl öncesi, bir şehit haberi duyduğumuzda yer yerinden oynardı. Herkes yas tutup, olaya metanetle bakıp vakur bir duruş sergilerdi.
Evet, herkesin söylediği gibi hayat devam ediyor.
Şu da unutulmamalı ki hayat devam ederken, ateş de düştüğü yeri yakıyor.
Bir de şu unutulmamalı, bugün bana, yarın sanadır.

Emniyet ve Okullar
Okullarımızda ikinci yarı ders yılı başlayalı kısa bir süre olmasına rağmen Aileler yine tedirgin. Diyeceksiniz ki neden tedirginler? Nasıl olmasınlar ki… Okulların önlerini emniyet güçleri ne kadar koruyup önlem alırlarsa alsınlar, yasak maddenin içimi ve satımı için mutlak bir yerlerde kıble kaçığı olmaktadır. Bereket versin ki Ordu Emniyet Müdürlüğü ekipleri  bu konuya çok hassas ve duyarlı oldukları için, yasak madde içici ve satıcılarına göz açtırmamaya kararlılar. Narkotik Şube’ye bağlı kadronun yetersiz olmasına rağmen, uyuşturucuyla mücadelelerini tüm hızıyla yapmaktadır. Yapılan çalışmalar sadece şehir merkezli de yapılmıyor. Ordu’nun bütün ilçeleri bu çalışmaya tabi tutuluyor. Temennimiz güvenlik güçlerimizin tacirlerine göz açtırmamalarıdır.

AZ ama ÖZ

Devam edeceğiz; bugün için öz cümle: Kimilerinin; “Nasıl olsa bir şey olmaz!” Kimilerinin; “Bu kadar harcamaya gerek yok!” Kimilerinin; “Olacağı varsa olacak” hesabıyla, “tedbiri almadan takdiri Allah’a bıraktıkları” insani ve inanç yanlışları bu afetin yaşanmasına sebep olmuştur. Gerisini, gelecek haftadan itibaren irdelemeye devam edeceğiz.

Şarkının Sözleri

Keşke radyodan dinlediğimiz bir şarkının sözleri olsa idi; “Ne gelen var, ne giden” feryadı! “Lâf olsun, torba dolsun”, ya da “El alem işte görsün” hesabıyla yapılarak, 3-5 “geçmiş olsun” ziyaretinin ardından, bu ülkede en zor iş olan üretim adına elini ayağını değil, vücudunu koyanlar viraneye dönüşmüş işyerleri ve işini kaybetmiş insanlar..

Basın mı!

Diyeceksiniz ki; “Basın kimdir? Niçin ona da dokunulmasın?”

Haklısınız!

Ama, genelde ve yerelde, yasalara uygun olsun olmasın, dokunanların heveslerine ve hedeflerine de bir bakmak, göz atmak, kafa yormak, akıl terazisine koymak gerekmez mi?

Cevap sizde…