Bir kuruluşun yöneticisi iş alımıyla ilgili ilginç bir paylaşımda bulunmuş sosyal medya hesabı üzerinden…
Söylediği şu:
-“Mülakat için davet ettiğimiz aday görüşmeye babasıyla geldi. Hep birlikte mülakat yaptık. Hatta zaman zaman ‘Cesaretsizdir, yanıt veremez’ diyerek aday yerine babası yanıt verdi.
Ne mi yaptım? O kadar tecrübesiz, o kadar masum ve ürkekti ki, titreyen ellerini tutmak zorundaydım. İşe aldım. 1yıl içinde istenilen düzeye getirmeye niyet ettik. Bunu neden mi paylaştım. O kadar da acımasız olmayalım. Hep en iyisini aramaktan başka şeyleri kaçırıyor olabiliriz.”
İşte söz konusu bu paylaşımın altına 2 binden fazla yorum yapılmış…
Yorumları okuduğunuzda, yorum sahiplerinin ikiye bölündüğünü görüyorsunuz…
Yorumların tümünü burada yazmamız elbette mümkün değil…
Ancak…
Bir grup, “Herkesin bir şansa ihtiyacı var” düşüncesinden hareketle, o adaya bir şans tanımış olmasını onaylayıp, böyle bir davranış sergileme cesareti gösteren yöneticiyi kutluyor.
“siz doğru olanı yapmışsınız. O aday ürkek ve çekingen diye işsiz mi kalsın. O da herkes gibi bir şansı hak ediyor” diye onaylıyor alımı yapan yöneticiyi.
Diğer bir grup ise, duygusal faktörlerle işe alınan, sorulara cevap verme cesareti dahi olmayan birinin işe alınmasının, daha iyi olan adaylara yapılmış büyük bir haksızlık olacağını söyleyerek karşı çıkıyor.
Yöneticinin bu adayı işe almasının torpilden farkı olmadığını belirten bu gruptakiler “Daha iyi durumda olan adaylara ‘sırf bu nedenle elendin’ demek ne kadar doğru bir hareket olur ki?” diyerek, yöneticiyi bu tavrından dolayı eleştiriyor.

Sonuç olarak…
Ortada, iş başvurusunda bulunmuş, iş görüşmesine babasıyla gelmiş, ürkek, çekingen, cesaretsiz, sorulara bile cevap vermekten korkan ama yönetici tarafından şans verilerek işe alınan bir genç var…
Bir de, söz konusu gencin işe alınmış olmasına yönelik  “Herkes bir şansı hak ediyor” diyerek bu yöntemle işe alımı onaylayanlar ile “Daha iyi adaylara yapılmış büyük bir haksızlık” diyerek, işe alım yöntemini onaylamayan iki farkı grup var.
İnsan gerçekten karar verme konusunda ortada kalıyor…
Siz olsanız ne yapardınız?
İşin içine duygusallığı da katıp, herkesin bir şansa ihtiyacı olduğunu mu düşünürdünüz?

Yoksa…
Daha iyilerine haksızlık olacağından hareketle, profesyonelce mi hareket ederdiniz?