Siyaseti bilen insanın hedefi olur…
Fakat…
Siyaseti bilen insan aynı zamanda hedefini belli etmeyen insandır…
Akıllı siyasetçi “Ben şuraya talibim” asla demez.
Bütün çabası, hedefindeki koltuğun kendisine teklif edilmesinin şartlarını oluşturmaktır…
Çünkü…
Siyaseti bilen insan bir göreve talip olduğunu açık açık ortaya koyduğunda, kendisine engel olmak isteyenlerin mutlaka çıkacağını, bunların bir araya gelmesiyle, karşısında yeni bir olmuşumun ister istemez mimarlığını yapacağını ve bu oluşumun da hedefine ulaşmada kendisine engel çıkartacağını hesap eder.
Durup dururken kendisine bir cephe açmayı da istemez anlayacağınız.
O yüzden…
Hedefini açık etmeyen ama partide ve kamuoyunda ismini muhtemel ve potansiyel adaylar arasında sürekli geçirebilmeyi başarabilen siyasetçiler, aslında iyi siyasetçilerdir…
Teklif daha çok bu siyasetçilere götürülür.
Görev daha çok bu tip siyasetçilere verilir.
Bu tespiti o, bu, şu için yapmış değiliz.
Sadece siyasette işin mantığının bu yönde işlediğini ortaya koymak için yapıyoruz…
Zira…
Bugüne kadar bu söylediklerimizin siyasetteki örneklerine çok defa şahit olduk.
Sonuç olarak diyoruz ki:
Siyasette hedef açıklamak, zor ve meşakkatli, aynı zamanda sonucu genelde hayal kırıklığı ile biten bir yoldur…
Hedef ilan etmeden alternatifsiz olmanın ortamını sağlayabilmek ise hem daha az çaba gerektiren hem de başarılı sonuçları tescil edilmiş bir yoldur…
Şu da bir gerçektir ki:
Siyasetçi hedefini açıkladığı andan itibaren genelde olumsuz ve eksik yönleriyle sorgulanmaya başlar…