Yıllardan beri toplum içinde saygılı davranma konusunda biraz sıkıntı yaşıyorduk.
Örneğin…
Ekmek almak için fırında sıraya girme gibi basit bir kurala dahi çoğu zaman uymak istemeyen insanlar çıkabiliyordu aramızdan.
Özellikle toplu taşım araçlarına binip inildiği sırada, belli bir sıra kuralının işlemediğine herkes şahit oluyordu.
Ne yalan söyleyelim:
Sosyal mesafe zorunluluğu nedeniyle, insanların bu sıra kuralına ister istemez uymak durumunda kalacaklarını, belki de bunu alışkanlık haline getireceklerini, dolayısıyla da salgın sürecinin tek iyi ve olumlu yanının bu olacağını düşünüyorduk.
Öyle ya;
İnsanlar duraklar dahil hemen her yerde bekledikleri sırada, virüs kapıp hasta olmama adına, aralarında birer metre mesafe bırakıyorlar, böylece doğal bir sıra oluşturuyorlardı.
Bu mecburi düzenin sağlayacağı sürekliliğin de, insanlara  “sıra alışkanlığını” ister istemez kazandırabileceğini düşünmüştük.
Yanılmışız!
Hayatın normale dönme çabaları içinde, sosyal mesafeyle birlikte sıra düzeni de eski haline dönüverdi…
Sanki o özen içinde yaşadığımız 2,5 ay yanşanmamış gibi, Toplu taşıma araçlarına aynı anda binip, aynı anda inme görüntüleri yeniden ortaya çıkmaya başladı…
Sonuç olarak…
Salgın süreciyle birlikte yaşamımıza giren ve sağlık açısından son derece önemli olan ”zorunlu sosyal mesafe” saygılı bir yaşama, bir düzene geç ilmesini sağlayamadı.
Bazı insanlar, her halleri ve davranışlarıyla birlikte salgın öncesi şekillerine dönüşüverdi…