Evin minik faresi, duvardaki çatlaktan bakarken çiftçi ve eşinin fare kapanı aldıklarını görür. Buna çok üzülür…

Telaşla bahçeye fırlar.  Durumu tavuğa anlattır. Tavuk ‘Senin sorunun’ der, geçer…

Bu kez koyuna gider. Ondan yardım ister. Koyun da ‘Senin için sadece dua edebilirim’ der…

En son ineğe gider. İnekte ‘Bak fare kardeş senin için üzgünüm ama yapabileceğim bir şey yok’ der.  Farecik başını öne eğer, umutsuz şekilde evine döner…

O gece evin içinde sanki ölüm sessizliği vardır. Minik farecik aç ve susuzdur. Tam yorgunluktan gözleri kapanırken, birden bir ses duyulur…

Gecenin sessizliğini bölen gürültü, fare kapanından gelir.

Çiftçinin karısı, ne yakalandığını görmek için yatağından fırlar. Kapana zehirli bir yılan kısılmıştır. Canı yanan yılan çitçinin karısını ısırır…

Kadın ağır hastalanır. Doktor ilaç verir ancak zehri çıkaramaz. Birileri ‘Tavuk suyunu’ tavsiye eder. Adam hemen tavuğu keser…

Ancak eşi iyileşmez. Bunu duyan komşuları eve akın eder. Çiftçi onlara ikram etmek için bu kez koyunu keser…

Ve tüm çabalara rağmen eşi vefat eder. Çiftçi çok üzgündür ve parası yoktur. Cenaze masraflarını karşılamak için ineği mezbahaya satar…

Fare tüm bu olanları duvardaki deliğinden izler ve ‘Keşke birlikte hareket etseydik, fare kapanını yok etseydik’ der…

14 Mayıs’ta Türkiye’nin kaderini belirleyecek bir seçim var…

Ya bu bozuk sistem devam edecek…

Ya da kimse ‘Şuymuş, buymuş’ demeyecek…

Birlikte hareket edilecek…

Oylar, daha güzel bir Türkiye için verilecek…