Bugün sizlere öyle birini anlatacağım ki ben duyduğumda “HELAL OLSUN” dedim…

Hayatı yokluk içinde geçmiş, yapmadığı iş kalmamış, hor görülüp, ezilmiş, ama yılmayıp, tırnaklarıyla bir şekilde bir yerlere gelmiş insanlar normalde takdir edilir değil mi?
Yaşadıklarını başkalarına yaşatmadığı sürece ben de takdir ediyorum bu tür insanları.
Ancak…
Sanki yokluk içinde yaşamamış gibi…
Sanki en ağır işlerde kendisini heba etmemiş gibi…
Sanki hor görülmemiş ve ezilmemiş gibi… Belirli bir konuma geldiklerinde başkalarını hor görüp ezenlerden bildiğiniz nefret ediyorum.
“Ağaçtan düşenin derdini en iyi ağaçtan düşen anlar” misali, yaşadığı zorlukları yanındaki ve çevresindekilere yaşatmamak isteyen insanlara ne kadar çok hayranlık duyuyorsam, çektiği zorlukların daha fazlasını başkalarına çektiren ve bundan zevk alan insanlardan da o derece nefret ediyorum.
Sonuç olarak:
Başkalarına “Benim yaşadıklarımı ve çektiklerimi yaşamasın, çekmesin” diye düşünen ve davranan insanlar, bana göre eli öpülesi insanlardır…
Başkaları için “Ben çok çektim. Onlar da çeksin. Hatta benim çektiğimden de fazlasını çeksin” anlayış ve gayreti içinde olan insanlar ise, hadi burada küfür etmeyeyim, ağzının ortasına kürekle vurulacak türdendir(Bakın insan demedim)
Şimdi! Durup dururken böyle bir yazı kaleme alma ihtiyacı neden duyduk? Efendim mesele şu:
Genç bir Makine Mühendisi, mezun olduğu günden itibaren önce doğduğu şehir Ordu’da sonra İstanbul’da iş aramaya başlamış.
Her çaldığı kapı yüzüne kapanmış.
Her yaptığı görüşmenin sonucunda “Biz size döneceğiz” denilmiş ama hiçbir ses çıkmamış.
Her işyeri “maalesef hiçbir deneyiminiz yok” diyerek geri çevirmiş iş başvurularını.
Böylece 5 yılı işsiz geçirmiş genç mühendis.
Sonunda doğduğu şehre gelerek  ailesinin de birikimlerini kullanarak Doğalgaz üzerine bir firma açmaya karar vermiş.
Sosyal medya hesabı üzerinden yeni işyerini açtığını duyurmuş ve şu notu iliştirmiş:
-“İşe alacağım çalışma arkadaşlarımın yarısı hiç deneyimi olmayan genç mühendis arkadaşlar olacak. Ben çok çektim. En azından birkaç meslektaşım benim çektiğimi çekmesin. Başvurularınızı bekliyorum.”
İşte ben bu şekilde düşünen insanlara hayranım.