Ordu’da adam gibi ticaretini yapan tanıdıklarımız var…
Ticari ahlakı ön planda tutan, alacağına-vereceğine karşı son derece hassasiyet sahibi olan insanlar.
Günü geldiğinde borcunu ödemek için bırakın gününü, saatini bile sektirmeyen insanlar.
Son derece itibarlı, nezih, seviyeli ve dürüst insanlar.
O an durumu müsait olmamasına rağmen borcunu sağdan soldan temin eden, gerekirse kredi çeken, ama o borcu saatinde mutlaka ödeyen, bunu ticaretteki yaşam tarzı haline getiren insanlar bunlar.
Hiç kimsenin alacağının kalmadığı, hiç kimsenin mal ve hizmet verirken en ufak bir endişe içinde olmadığı, çevresine ve alışveriş yaptığı insanlara da ticarette örnek olan insanlardan bahsediyoruz.
Sayıları az olsa da, parmakla gösterilecek sayıda olsa da, tanıdığımız, saygı duyduğumuz ve yaptığı ticaretten çok bu özellikleri ile tanınan insanlar var çevremizde.

Evet her geçen gün sayıları azalsa da ticaretini kendine özgü kuralları ve belirledikleri sisteme göre yaparak Ordu’nun geçmişine damga vuranlar arasında en önemli isim bence NEZİRLER Mağazası ve Orhan Oral’dır…

Ticaret yapan genç kuşakların bence birkaç gün önce rahmete kavuşan Orhan Oral’ı örnek alması gerekir.

Orhan amca için yazılması gereken o kadar çok anı ve geçmişte yaşadıkları var ki hangisini anlatsak az gelir.

Ordu’da nevi şahsına münhasır güzel bir insandı.

Masası başında sigarasını içer gazetesini okur ara sıra hava almak için işyeri önüne çıkar ve tekrar masasına oturur kendine göre hesaplarını kitaplarını yapardı.

Ordu’da arkasından methiyeler düzülecek çok az sayıda ticaret erbabı vardır bunların başında da Orhan Oral gelmektedir.

Mekanı cennet olsun ışıklar içinde uyusun…

***

Bunun yanı sıra…
Yine ticaret yapan bazı tanıdıklarımız var…
Yaptıkları iş anlamında önemli cirolara sahipler…
Tanınmış soy isimleri ve aileleri olan kişiler…
Yaptıkları işin kapasitesinin büyüklüğüne tam da ters orantıda ticari ahlak zafiyeti yaşıyorlar…
Borçlarını bir gün daha geç ödemekle kar elde ettiğini zannediyorlar…
Alacaklıları kapıda bekletmek alışkanlıkları haline gelmiş.
Ufak tefek borçlarını bile ödemekten imtina ediyorlar…
Oturdukları ev, bindikleri araba,sahip oldukları yazlık ve kışlık evler, yaptıkları tatil dillere destan ama konu fatura ödemeye geldiğinde adeta borçlardan kaçıyorlar…
100 liralık borcu 3-5 ay ödememek hiçbir rahatsızlık vermiyor ama her gece bir mekânda 2-3 bin lira yeme içme parasına zerre acımıyorlar…
Sözünü ettiğimiz bu insanlar, yazının en üstünde anlattığımız ticari ahlaka sahip insanlardan belki 100 kat, 1000 kat daha fazla ciro yapıp, para kazanıyor kazanmasına ama işin ahlak kısmı söz konusu olduğunda, o insanların tırnağı dahi olamıyorlar…