Siyasette birilerine göre…
-Kendi partisinden ayrılıp giden hain olur…
Fakat o birilerine göre aynı durum başka partide yaşanmışsa, ayrılan kişi bu kez kahraman oluverir…
xxx

-Kendi partisinden istifa edip giden kesinlikle menfaatçidir.

Fakat o birilerine göre aynı durum başka partide yaşandıysa, istifa eden onurlu bir iş yapmıştır.
xxx

-Kendi partisinde, partiden istifa edip başka partiye giden, zaten kötü insandır…

Fakat yine  o birilerine göre, aynı durum başka partide yaşandıysa, iyi insan oluverir…

xxx

-Kendi partisinde, partisinin adayına isyan eden ihanet içindedir…
Fakat yine  o birilerine göre, aynı durum başka partide yaşandıysa, partisinin adayına isyan eden doğruyu yapmış insandır…

xxx

-Kendi partisinde, partisine oy vermeyeceğini söyleyen nankördür…

Fakat yine o birilerine göre, aynı durum başka partide yaşanıyorsa, partisine oy vermeyeceğini söyleyen cesaret sahibi insandır.

xxx
-Kendi partisinde, partisini eleştiren kesinlikle cebini düşünüyordur…

Fakat yine o birilerine göre, aynı durum başka partide yaşanıyorsa, partisini eleştiren adam kesinlikle ülkeyi düşünüyordur.

Hâlbuki…
Kendi partisinde yaşanan yanlış ile başka partide yaşanan yanlış arasında hiçbir fark yoktur aslında…
Yanlış, nerede yapılırsa yapılsın neticede yanlıştır.
Ama yok…
Nedense…
Siyasette insanlar, kendi partisinde yaşananlarla, diğer partilerde yaşananların aynı olduğunu bile bile farklı bir tutum içinde olur.
Hiçbir siyasetçi oturup;
-“Yahu, bizim partiden istifa edip giden adama hain damgası vurduk. Başka partiden istifa edip de bize gelen adamı nasıl kahraman ilan ediyoruz? Hâlbuki ikisi de aynı şey” diye düşünmez.
Gidene” kötü”, gelene” iyi” diyerek, kendisiyle çelişme pahasına bu davranışı sürdürür.
İşte bu yüzden, aynı yanlışın nerede yapılırsa yapılsın “yanlış” olduğu gerçeği bir türlü kabullenilmez.
Aslında bu durum, siyasetin geldiği en son noktadır.

O nokta da…
Siyasette ne Şiraze ne de Şakül kalmadığının açıkça göstergesidir.