Ne demiş Atalarımız, Evliyada kibir olmaz!

Bize göre Ordu’nun en büyük sorunu “Bir araya gelinememesi” …

Zira…

Herkesin öncelikli olan sorunu, bir şekilde giderilebilecek niteliktedir.

Ama…

Bir araya gelinememe sorununu bir türlü halledememiştir ,Ordu..

Hep aynı örneği veririz Ordu’nun bu en büyük sorunu ile ilgili olarak.

“Ordu’da çok başarılı kurumlar vardı. Tek tek baktığınızda, başarıları ortadaydı. Ancak, bu başarılı kurumlar ‘bir araya gelelim ve başarı çıtamızı en tepeye taşıyalım’ demediği için bugün küçülmek zorunda kaldı.Gerçekten de manzara yıllardır böyledir Ordu’da.. Halbuki, o başarılı kurumlar bir araya gelseydi, Ordu bulunduğu konumdan daha da yüksekte olacaktı” diye hayıflanırı dururuz şimdi.

Bunun sorumlusu olarak da, o kurumların başında olan insanları göstermişizdir.

Kibir içinde olduklarını, başarıyı tek başlarına yaşamak istediklerini, bu yüzden de sürekli olarak Ordu’ya  zarar verdiklerini ifade etmişizdir,yıllardır.

Buna rağmen  yıllardan beri Ordu’da sözünü ettiğimiz birlik ve beraberliğin sağlanması yolunda bir tek adım ileriye gidilmediğine de şahit oluruz.

Hâlbuki geçmişten ders alarak bundan sonra.

Ordu; asgari müşterek olmalıdır herkes için.

Mesele, Ordu olunca, kibir ve kıskançlık ortadan kalkmalıdır. Zaman zaman bunu düşünsek de, bir türlü hayata geçiremeyiz ama geçirmek için adımlar atılmalı demeliyiz.

Çünkü…

Ordu adına yapılacak her işte “Ben mi onun ayağına gideceğim” diyerek, kibrimizden asla vazgeçmeyiz.

Nasreddin Hoca’ya köylüleri “Sen Evliya mısın hocam?” diye sormuşlar.Nasreddin Hoca da “Evliyayım tabii” demiş.Bunun üzerine köylüler “İspatla o zaman. Şu ağacı yanına çağır” deyince, Nasreddin Hoca başlamış ağacı çağırmaya.

Bir, İki… Üçüncü kez çağırdığında Ağaç gelmeyince köylüler “Ne oldu Hocam?” diye sorunca Hoca da;

“Eğer Ağaç gelmiyorsa, ben Ağaca giderim. Çünkü Evliyada kibir olmaz” cevabını vermiş.

Netice olarak…

Bu şehrin yönetiminde bulunanlar ve bu şehirde sözü geçen insanlar, kibri bırakıp birbirlerinin ayağına gidebilse, hem kendileri Evliya olur hem de Ordu ihya olurdu.

Ama bir türlü olmadı, olmuyor…