Çarşamba günü sabahın erken saatlerinde hanımefendi ve hayırsever kimliği ile tanıdığımız değerli insanı yitirdik…
Rahatsızlığı nedeniyle bir süredir tedavi gördüğü hastanede gözlerini kapatarak, son nefesini verdi.
Ailesi ile birlikte biz sevenleri de üzüldük elbette…
Haber duyulur duyulmaz, Karlıbel ailesine taziye için bizzat Hastane ve Atlıhan otele gelen, telefon açarak acılarını paylaşan sosyal medya üzerindeki yüzlerce paylaşımlardan da bir kez daha anladık ki, bir insan bu kadar sevilebilir, bu kadar saygı ve hürmet görebilir.
Dün öğlen namazına müteakiben Yalı camiinde son yolculuğuna uğurlamak için toplanan bay bayan cemaati görünce “bir İnsan Bu kadar sevilir sayılır” dedim.
Şimdi düşünüyorum da iyi ki böyle güzel bir insanla tanışmak nasip olmuş…
İyi ki böyle değerli bir insanın sohbetlerine ortak olmuşum.
Ve…
Söyleyebileceğim tek bir şey var…
Güzel evlatlar yetiştirerek hanımefendi duruşunla  Ordulular olarak sana kesinlikle minnet borçluyuz…
Işıklar içinde rahat uyu…
Tanıyanların çok şanslı çünkü,seni yüreği güzel merhametli Hanımefendi olarak hatırlayacaktır, Senin varlığınla Karlıbel ailesine sunduğun sevgi ve merhamet tarlası sanırım en büyük mirasın olarak kalacak, yetiştirdiğin çocukların gözünün arkada kalmadığını da sağlamak için, sana layık bir şekilde ellerinden gelenin fazlasını yapacaktır…