Referandum öncesi Büyükşehir Belediyesine yapılan Kumpas girişimi elbette birilerine hem malzeme hem de geçim kaynağı oldu.
Büyükşehir Belediye Başkanı Enver Yılmaz konuyu Ankara’ya taşıdı görüşmeleri yaptı sonra uydudan yayın yapan televizyonlar aracılığı ile işin doğrusunu detayları ve belgeleri ile kamuoyuyla paylaştı.
İşin sorunlularının cezasız kalmayacağını net bir şekilde ifade ederken aklıma  bu köşede defalarca kaleme aldığım bir hikaye geldi onu paylaşmak istedim, buyurun okuyun sonra yorumunu yapın..
***
Kışın yoğun olarak geçtiği bir Anadolu kasabasında dağda aç kalan kurtlar zaman zaman kasabaya inerek kasabayı talan edip karınlarını doyurmak için saldırır dururlar.Durumdan rahatsız olan kasaba halkı toplanarak kurtları tuzağa düşürüp öldürmeyi planlar.Yine bir gün kurdun biri kasabaya iner ve kısmetini almaya çalışır, kasabaya girdiğinde kendisine tuzak kurulduğunu anlar ve dağa kaçmaya başlar kasaba halkı kurdun peşinden ateş edersede vuramazlar.Ancak kasabada bulunan esnafın itleri kurdun peşine takılarak dağa doğru kovalamayı sürdürür. Kurt can havliyle dağa tırmanır. Kaçarken de arada bir geriye dönerek itlerin peşini bırakıp bırakmadığını takip eder, dağa doğru çıktıkça yavaş yavaş tüm itlerin peşini bıraktığını görür.Kurt yorgunluktan bitap düşmüştür,fakat bir tane itin peşini bırakmadığını görür, hangi esnafın iti olduğunu anlamaya çalışır.Biraz dikkatli baktığında bunun ”Demircinin iti ”olduğunu anlar. Bu durum kurt’ un çok ağırına gitmiştir.Çünkü demircinin iti hala kendisinin peşini bırakmamaktadır.

Kurt düşünür ve şöyle der ”Fırıncının iti olsan anlarım. Çünkü zaman zaman fırına dalıp ekmeğini çaldım.”
”Manavın iti olsan anlarım. çünkü zaman zaman sebzesini,meyvesini çaldım.”
”Kasabın iti olsan anlarım.çünkü zaman zaman etini çaldım.”
”Yahu demircinin iti!…ben sana ne yaptım? Bu sendeki gayret nedir böyle? Hepsi peşimi bıraktı sen hala beni kovalıyorsun’… ”der.
Evet bu hikaye beni bazen çok düşündürüyor.