Seçme seçilme hakkım bulunduğundan beri seçmendeki iki davranışı samimi bulmuyorum..
Birincisi; seçimlerde hangi partiye oy vereceği konusunda “kararsız” olduğunu söyleyenler.
İkincisi de; meclislerde yapılan oylamalarda  “çekimser oy” kullananlar…
Her iki davranış da bana fikirsizliği, bilgisizliği ve sorumsuzluğu çağrıştırıyor…
Öyle ya;
Bir insan nasıl olur da oy kullanacağını söyleyip, hangi partiye oy vereceği konusunda karar veremez?
Nasıl olur da bir insan, kararsız olduğunu söyleyip, kendisini  “Ben her an her şey yapabilirim” pozisyonuna sokar?
Öte yandan…
Seçmenin oylarıyla bir mecliste görevlendirilmiş ve o seçmeni temsil etme sorumluluğunu üstlenmiş biri, nasıl olur da herhangi bir konuda “Ben çekimserim” diyerek, her iki tarafa da “siz ne derseniz o olsun” diyebilir?
Nasıl olur da,  üstlendiği sorumluluktan sözde “çekimser” kalarak kaçabilir?
İşte bu yüzden, seçimlerde oy kullanmayacaklarını, hiçbir partiye oy vermeyeceklerini açık açık söyleyenler ve bu dediklerini yapanlar bana,  “kararsızım” diyenlerden daha “kararlı” insanlar olarak gelir…
Bu konudaki düşünceleri iyidir-kötüdür, doğrudur-yanlıştır tartışılır ama en azından bir karara sahiptirler ve en kötü karar bile kararsızlıktan daima iyidir.
İşte… Seçimlerde oy kullanmayacağını söyleyen ve bu konuda kararlı olduğunu ifade eden bir gençle sohbet etme imkanımız oldu geçtiğimiz günlerde…
–“Ben kesinlikle oy kullanmayı düşünmüyorum ve seçim günü geldiğinde de oy kullanmayacağım” dedi.

Kararsız olmaktansa, oy vermeme kararını daha samimi bulduğumuzu ifade ettik önce…
Yarın bir seçim olsa, “oy vermeyi düşünmüyorum ve vermeyeceğim” diyenlerin neredeyse tamamına yakını gençler…
Öte yandan…
Yarın bir seçim olsa “Kararsızım” diyenlerin neredeyse tamamı 45-50 yaş ve üzeri seçmenler…
Sonuç olarak yarın bir seçim olacak…
“Kararsızım” diyenlerin son dakikada verdiği duygusal ya da tesadüfî oylar ile yönetim belirlenecek ve bu yönetim ismi ne olursa olsun “karar” sahibi olan gençleri anlamamayı sürdürecek…