Bir arkadaşım sohbet esnasında dedi ki, Temel biliyormusun,”Yaşadıkça yaşlanıyoruz”…

Çok doğru söz..

Mesela bana neden derseniz son günlerde bayağı acılar yaşadık bunların bir çoğu da zamansız gidişler oldu.

Gidişlerin ardından üzülüyoruz, dua ediyoruz hepsi o kadar.

Oysa, Acı, tatlı hatıralarıyla dünya hayatı insanları aldatıp aldatıp geçip gidiyor. Genç yaşta çeşitli nedenlerden dolayı hayatını kaybedip gidenleri mi yanarsın, sürat heveslilerinin kazaya kurban gidip ana babasını kahredenleri mi yanarsın. Güzelliğinin esaretine kendini kaptırıp şan, şöhret budalası genç kızlar acıklı feci cinayetlere kurban oluşlarına mı yanarsın.
Şu anda dünyamızın feci hastalığı doymak bilmeyen hırslar haram yoldan elde edilen servetler, maksada erişebilme uğrunda her vesileyi meşru sayan ihtiraslar, ölümü hiç hatıra getirmeyen bitmez tükenmez arzular, ibadet derecesinde dünya sevgisiyle dolu gönüller…. Taklidi davranışlar, asra uyma kepazelikleri moda tutkuları, fantazi, lüks hiçbir had ve hudud tanımayan çılgınca bir israf…
Her şeyin bir sınırı vardır. O sınıra varmadan insan kendini düşünüp toparlanmalıdır. Ne paraya doyulur, ne kadına, ne şan şöhrete doyulur. Yolunu şaşıranlar hiç olmazsa ana babanın ikazıyla eşinin yalvarışıyla yanlış yolda olanların feci akıbetlerini görerek, duyarak yanlıştan dönmeleri tevbe edip yaptığı çirkinliklerden pişmanlık duymalıdırlar.
Herkes yarın ilahi huzurda yaptıklarının hesabını verecektir..