Eskiden yaşanan ekonomik krize “Kriz” denirdi.
Bugünlerde denilmiyor…
Kimsenin ağzından kriz lafı çıkmıyor.
Durum böyle olunca insan iki şey düşünüyor…
Ya kriz yok, ya da kriz yokmuş gibi davranılıyor.
Kriz gerçekten yoksa ve “yok” deniliyorsa, mesele de yok…
***
Ancak…
“Kriz” varsa ve krizi hissediliyor ve söylenmiyorsa, bu da insanların çekindiklerini, korktuklarını, yanlış anlaşılacağını düşündükleri için olsa gerek” diye düşünüyoruz.
O yüzden…
Şu sıralar “İşler nasıl” diye sorduğumuzda aldığımız “Bu günümüze şükür” ya da “Oluyor bir şeyler” bu türden cevapları genellikle “İşler son derece kötü. Ama bunu açık açık söyleyemiyorum. Çünkü hem korkuyor, hem de battı zannedilecek diye endişeleniyorum” diye mi algılamamız lazım bilemiyorum?
Zira…
-“İşler nasıl?” diye sorduğumuz insanların yüzleri “Nasıl olsun? Kriz resmen içimizden geçiyor” derken, ağızları “Bu günümüze şükür. Bir şekilde dönüyor” falan diyor…
Kısacası…
Kriz olduğuna inanan da çok ilginç krize “Kriz” diyemiyor!