“Bazı siyasetçiler var ki, mantık terazisinden yoksundur…
Ayakları yere basan bir düşünce tarzından uzaktır…
Dıştan gelebilecek her türlü etkiye olabildiğince açık karakterlidir…
Bu çeşit özelliklere sahip siyasetçilerin yağ ve gazla çalışması çok kolaydır.
Bir-iki söz yeter de artar bile yürümesi için.
Bunun yanı sıra…
Öylesine siyasetçiler var ki, olabildiğince düzeylidir…
Donanım ve birikim sahibidir…
Sakin, makul, mantıklıdır…
Ama tüm bu özellikler de bir yere kadardır.
Öylesine bir an gelir ki ne yağ’a ne de gaz’a direnebilir.
Çünkü yağ çekilmenin, gaz verilmenin dayanılmaz ve tarif edilmez bir güzelliği vardır.
Bir anda gaz verenlerin etki alanı içinde buluverir kendini…
İşte o andan sonra kendi olmaktan tamamen çıkar…
Mantık, terazi, şakül ne varsa kayıp gider…
Bir anda bambaşka birisi haline gelir.
Tam anlamıyla gaz verenlerin istediği kişi olur anlayacağınız…
Siyasetçilere gaz verenler bu işi çok  iyi bilir.
Yıkamayacakları düşünce, sarsamayacakları kişilik, değiştiremeyecekleri tavır yoktur onlar için…
Özel yöntemleri vardır ki, artık bu işin uzmanı olmuşlardır.”
Sağlam bir dostumuz, bizim yaklaşık 2 yıl önceki yazımızı internette ki arşivden tesadüf eseri bulmuş okumuş…
Yazı ile birlikte mail atarak şu hatırlatmayı yapmış;
-“Sen iki yıl önce siyasetçilerin gazla çalıştığını yazmışsın. Son derece doğru tespit. Ancak, bugüne gelindiğinde görüyoruz ki vatandaş da artık gazla çalışıyor. Şu son bir ay içinde yaşananlara baktığımızda bunu sen de rahatlıkla görebilirsin”
Ne diyelim…
Okuduk. Hak verdik…

Gazla çalışan sadece siyasetçiler değilmiş…
Vatandaşın da, en azından bir bölümü gazla çalışıyormuş!