Bugün yazıma bir fıkra ile başlamak istiyorum,Üniversite mezunu genç, iş yaşamına başlamadan önce fal baktırmaya gitmiş..
Falcı “On beş sene eziyet çekeceksin çocuğum” demiş.
Ümitlenmiş genç. “Ya sonra? Ya sonra?” diye merak etmiş arkasından ne geleceğini…
“Sonra” demiş falcı “Sonrası bu duruma giderek alışıyorsun işte!”
***
Şimdi yazımıza gelelim, Bu ülkede…
Futboldan zerre kadar anlamayan kişiler Kulüp başkanı hatta Futbol Federasyonu başkanı oluyor…
***
-Siyasetin “S” sinden anlamayan kişi, Parti yöneticisi, Parti başkanı ve hatta Milletvekili oluyor…
***
Sadece bunlar olsa iyi…
-Hayvanat bahçesi müdürü, TÜBİTAK’a yönetici oluyor…
-Öğretmenden Milli Savunma Bakanı oluyor.
***
Durun daha bitmedi!
-Kahvehanesi olmayan Kahveciler Odası’na, Gazeteye haber yazamayan Gazetecilere Başkan,lokantası olmayan, lokantacılar Odası’na başkan oluyor ülkede…
***
-Yabancı dil bilmeyen diplomat oluyor mesela.
-Bilgisayarı açmayı bilmeyen Bilişim müdürü, hayatında sinema görmemiş kültür ve sanat yöneticisi oluyor.
***
Vallahi bu kadarla kalsa iyi…
-Hayatında önünden bile geçmediği Üniversiteye Rektör olanlar var mesela.
***
-Gassal hastaneye müdür, Üniversiteye daire başkanı oluyor.
-PTT müdürü Sayıştay üyesi oluyor.
-Güreşçi banka yönetim kurulu üyesi oluyor mesela.
Vallahi bunlara da razıyız ama…
-Birlerinin bir sözüyle birileri bakan oluyor, birilerinin bir sözüyle birileri bakanlıktan oluyor.
***
Bu ülkede olmayacak hiçbir şey yok anlayacağınız.
İşin ilginç yanı, olmayacak işlere şaşıran, “Hadi canım! Bu kadar da olmaz” diyen de yok..

***
Kısacası…
Birileri, başka birilerinin bir şeyler olmasını istiyor, onlar da oluyor.
Bir tek, arkalarında birileri olmayan, okumuş, eğitimini almış, hak eden pırıl pırıl genç işsizlerin işi olmuyor bu ülkede…
Onlar da resmen işsizliğe alıştırılıyor!
Yukarıda yazdığımız fıkra var ya; işte o fıkra bu ülkede gerçek oluyor!