Çok eski Gazete arşivlerini karıştırırken gözlerime  40 sene  öncesine ait bir haber ilişti.
Gazetede  yer alan haber, o dönemin Ordu Esnaf Dernekleri Birlik Başkanı rahmetli KemalUzun’a ait bir beyanat.

Rahmetli Kemal Uzun derken,önce şunu hatırlatmakta yarar vardır, Kemal Uzun Orduluların yakından tanıyıp sevip saydığı bir kişiliğe sahip olduğu için her siyasetçinin ağabey dediği zaman zaman fikirlerinden yararlandığı bir isimdi. Ayrıca Gazeteci arkadaşımız Nejdet Uzun’unun babası , Ordu sevdalısı ve gerçek bir Esnaf dostu idi.
Haberde esnafın çok zor günler yaşadığını söylemiş Kemal Uzun..
Her geçen gün bataklığın içine doğru itildiğini ifade etmiş ve “Bizi bu duruma düşüren tek sebep, olumsuz ve yanlış politikalar izleyen siyasi partilerdir” demiş.
Ardından da:
-“İşte bu nedenle politikadan elimizi ayağımızı çekiyoruz” diyerek, Ordu’da Esnaf Odalarına üye 2 bine yakın esnafın üye oldukları partilerden istifa edeceğini açıklamış.
Lafta kalmamış o dönemin Esnaf Odaları Birlik Başkanı Kemal Uzun’un söyledikleri.
Başta kendisi olmak üzere binlerce esnaf, birliğin aldığı bu karar doğrultusunda kayıtlı oldukları siyasi partilerden tek tek istifa etmeye başlamışlar.
Süreç içinde “Bizler olmasak günlük yaşantı düzenli işlemez” diyen esnafların bu eylemi oldukça ses getirmiş.
Diğer iller de bunu örnek alıp partilerden istifalar başlamış.
Bunun soncunda esnaf, siyasi partilerin o güne kadar çekemeyeceği dikkati çekmiş.
Partiler bu işin ciddi olduğunu anlayınca, esnafı koruma ve kollama adına yeni programlar üretmeye, o dönemin mevcut iktidarı esnafla ilgili yeni projeleri hayata geçirmeye kendilerini zorunlu hissetmiş.
Sonuç olarak…
Bundan 40 yıl önce esnaf bu şekilde korkmadan direnebiliyormuş.
İktidar-Muhalefet demeden her partiye verip veriştiriyor “Bizim hakkımızı korumazsanız bizden de bir şey beklemeyin” diyebiliyormuş.
Bunu diyebildiği için de haklarını sonuna kadar koruyabiliyormuş.
Aynı direncin bugün olması mümkün değil.
Çünkü…
Esnafın o yıllarda gösterdiği daha doğrusu gösterebildiği direnç süreç içinde azaldıkça azalmış.
Gelinen noktada iktidarların yanında, onların verdikleriyle yetinen bir hale gelmiş
Dirençleri azaldıkça, ne hakları kalmış ne de gelecek beklentileri.

Onun için deriz ya geçmişte ne güzel insanlar vardı ne güzel kararlar alınırdı şimdi mumla arıyoruz desek yalan olmaz…