Sadece geçmişimize ait değil, çocukluğumuza dairde pek çok şeyi yitirdik.

Hepsi anılarda kaldı.

Sokakta macun satılırdı.

Bir tahta çubuğa dolanırdı, rengarenk lezzetler.

Yine de favorimiz pamuk helvaydı.

Yapılışına heyecanla beklerdik…

****

Elma şekeri vardı.

Bir çubuğa takılmış elma üzeri kırmızı boyalı şekerle kaplanmış.

Şimdiki gibi çikolatalı gofretler yok.

Mahalle bakkalından beş kuruşa iki bisküvi alırdık bir de lokum…

Kıstırma yapardık.

****

Susayınca mahallemizde 2 tane olan çeşmelere dayardık ağzımızı.

Acıkınca, komşu evlerinden yağlı veya salçalı ekmek alır yerdik.

Kola nedir bilmezdik.

Mahallemizde Gasnağın evinin altında Çift kafa tarafından yapılan NEŞEM Gazozu yeterdi bize…

Bu arada Mahallemizin adı gururla söyleyeyim analarımızın çamaşır yıkadığı bizlerin balık tutmaya çalıştığı namı değer Boklu derenin geçtiği  Şarkiyeliyiz…

****

Sokakta oyunlar oynayan çocuklardık.

Topla oynamayı seviyorduk.

Sabah akşam futbol maçı…

Ve sokak oyunları.

Yağ sattık, Bal sattık, Ayakkabı boyadık, Simit ve Gazete  ama arkadaşlarımızı asla satmadık.

****

O oyunlar oynadığımız sokaklar yok şimdi.

Sokak çeşmeleri de gitti.

Mahalledeki bakkal Amca da yenik düştü kapitalist sisteme.

O macun satan adam da kayboldu.

Ne pamuk helva kaldı.

Ne elma şekeri…

Hepsi çocukluğumuzla anılarda kaldı…