Allah’ım sağlık verirse göreceğimiz daha ne günler var…

Eğer tuzunuz biraz kuru ise oturun bir köşeye açın televizyonunuz alın elinize gazete veya kitabınızı koyun önünüze çerezinizi başlayın Güzel Ordu’da yaşananları seyretmeye…

Sonra başlarsınız içinizden mırıldanmaya..

Kendi kendinize sorarsınız kişi nasıl olurda dün “tü kaka” dediği insanla kol kola yürür diye..

Bence demeyin, bu işlerin içine akçe girerse akan sular durur!

Son yıllarda kişi menfaatlerinin her şeyin önüne geçtiğini görüyoruz..

Belki hatırlarsınız geçmişte “Kırmızı Fistan Mor Fistan Nerede kaldı Bizim Osman” isimli yazılar paylaşmıştım.

Aradan yıllar geçmesine rağmen bakıyorum değişen hiçbir şey yok.

O yıllardaki Osman’ın durumu adeta eğlencemiz olmuş, bizleri bayağı güldürüyordu.

Şimdi geçmişte atıp tutup mangalda kül bırakmayanların düştükleri zavallı haline gülüyorum

Tam bir tiyatro senaryosu yazılır…

İnanın sahneye konulsa seyirci rekoru kırar..

Onun için her zaman derim ben önce sevgimizi paylaşmasını bilmeli ve DOST olmak için çıkar gözetmemeliyiz.

Bakın Şair DOSTU nasıl tarif etmiş..

Dost nasıl dosttur?

Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile Seni Sevmeli…

Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile Sana Sarılmalı…

Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile Sana Dayanmalı…

Bütün dünya seni üzdüğünde Sana moral vermeli.

Ve ağladığında, seninle ağlamalı…

Ama hepsinden daha çok;

Dost matematiksel olmalı;

Sevinci çarpmalı…

Üzüntüyü bölmeli…

Geçmişi çıkarmalı…

Yarını toplamalı…

Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı…

Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı…

İşi bitince seni bir tarafa atmamalı.