Siyasette ideolojik saplantı gerçeğin önüne o kadar çok geçmiş ki partililerin ömrü resmen genel başkanlarını körü körüne savunmakla geçiyor.

***

Parti liderleri Erdoğan, Kılıçdaroğlu, Bahçeli, Akşener ve diğerleri olsun hiç fark etmiyor…

Her birinin taraftarı liderlerinin dün söylediklerini koşulsuz onaylıyor, alkışlıyor, savunuyor…

Ertesi gün aynı liderleri söylediklerinin tam tersini söylüyor, partililerin hepsi yine koşulsuz, sorgusuz onaylıyor, alkışlıyor ve savunuyor.

***

Aslında pek çoğu, yukarıda isimlerini verdiğimiz liderlerinin dün ile bugün arasında yaptıkları ve söyledikleri birbiriyle çelişen eylem ve söylemlerden en az birinin yanlış ve yalan olduğunu bal gibi biliyor…

Ama yine de yanlışa “Yanlış” demek yerine, yanlışın içinde “Doğru” aramak için adeta kendini yırtıyor.

***

Dahası…

Yanlışın içinde doğruyu bulamadığı çaresiz anlarda ise sırf suçu lidere mal etmeme adına faturayı, ya genel başkanı yanlış yönlendirdiğine inandıkları danışmanlara ya da liderin etrafında olduğunu ileri sürdükleri, varlığından bile haberdar olmadıkları çevresine kesiyor.

***

Kısacası…

Lider dün söylediğinden bugün rahatlıkla dönüyor…

Onu savunan partili avane onunla aynı hızla dönüyor…

Lider dün yaptığının bugün tam tersini yapıyor…

Onu savunan partili dün yaptığını da bugün yaptığını da aynı coşkuyla onaylıyor, alkışlıyor ve canhıraş savunuyor!

***

Hadi lider işine geldiği zaman dön babam dönüyor…

Bir kere olsun gerçeği ideolojik saplantısının önüne geçirmeyi akıl etmeyen partililer niçin “Biz niye dönüp duruyoruz?” diye düşünmüyor?

Siyaset döne döne yapıldığı müddetçe, siyasette döneklik de normal ve neredeyse meşru hale getiriliyor…