Hepsi için genelleme yapmamız elbette doğru olmaz…
Fakat…
Bürokratların büyük bir bölümü atamasını siyasetçiye borçlu…
Siyasetçi sayesinde atanıyor.
Atandığı yeri muhafaza etmesini de siyasetçiye borçlu bürokrat.
Siyasetçi arkasında durduğu müddetçe hiçbir bürokrat koltuğundan endişe duymuyor…
Siyasetçi istemediği anda ise koltuğundan tepetakla oluyor. Kendisini ülkenin en ücra köşesinde buluyor.
***
Hal böyle olunca bürokrat ister istemez devletin değil siyasetçinin bürokratı haline geliyor.
Vereceği hizmet ile vatandaşı memnun etmek yerine kendisini o makama getiren siyasetçiyi memnun etmek için çaba harcıyor.
***
Hani bazen çözümü çok basit olan sorun ve sıkıntının, devletin ilgili kurum ve kuruluşları tarafından neden bir türlü çözülmediğine şaşırıyoruz ya…
Ya da…
Şehrin menfaatine olan bir düzenlemenin yine ilgili devlet kurum ve kuruluşları tarafından niçin yapılmamakta ısrar edildiğine akıl sır erdiremiyoruz ya…
Bunun nedeni gayet açık…
Bürokratların “Devletin bürokratı” olmaktan çıkıp “Siyasetçinin bürokratı” haline gelmiş olması…
O yüzden milletin çıkarı, şehrin menfaati, vatandaşın sorunu çok da önem arz etmiyor.
Kendisini o makama getiren ve o koltukta tutan siyasetçinin ne istediği daha önemli oluyor.
Siyasetçi “yap” derse anında yapıyor, “yapma derse” ne yapıp edip, işi yokuşa sürüp, yapmıyor!
***
Hani biz zaman zaman şehrin ve şehirde yaşayanların genelinin menfaatine olan, yerine getirilmesi de çok zor olmayan kamu hizmetleri için “Neden yapılmıyor?” Sorusuna sürekli cevap arıyoruz ya…
Aslında cevap büyük ihtimalle, siyasetçiden yapılması yönünde gerekli talimat gitmediğinde yatıyor!