Yıllardır vatandaş geçim derdinden yakınır…
Emekli ay sonunu getirememekten…
Yıllardır belirlenen asgari ücretin daha ele geçmeden uçup gittiği söylenir.
Elektrik, doğalgaz ve akaryakıtın pahalı olmasından dert yanılır.
***
Yıllardır üreticinin perişan olduğu söylenir mesela…
Soğanlar, Patatesler ve aklınıza gelebilecek her türlü sebze kasa kasa yollara dökülür.

Çiftçi yıllardır ne mazota ne de gübreye yetişemediğinden yakınır durur.
Neredeyse büyük bir çoğunluğu yıllardır “Bir daha ekmeyeceğim. Çünkü zarar ediyorum” der.
***
Kamyoncu artan maliyetler yüzünden her yıl kontak kapatır, kamyonlarının anahtarlarını kooperatiflere vermeye kalkar örneğin.
Esnaf, kiraların yüksek oluşundan yakınıp durur.
Tüccar sattığı malın yerine yenisini koyamadığı söyler sürekli.
Sanayici üretimin önündeki engellerin kaldırılmasını ister her defasında.
***
İşsiz işsizlikten yakınır, işi olan daha iyi şartların olmayışını sorgular yıllardır.
İşçi toplu sözleşme ile açlığa mahkum edildiğini tekrarlar sürekli.
Memur maaş ve sosyal hakların yetersizliğinden yakınır.
Fırıncı zarar ettiği için ekmek fiyatının artmasını ister, vatandaş ekmeği pahalı olduğu için yiyememekten şikayet eder.
***
Yıllardır EYT’liler haklarının verilmesini ister.
Yıllardır emekliler maaş adaletsizliğinin giderilmesini söyler.
Yıllardır atanamayanlar, neden atanamadıklarını sorgular.
Yıllardır sözleşmeli personel gerekli düzenlemenin yapılmıyor olmasını eleştirir.
***
Yukarıda saydığımız yakınmalar toplumun her kesimi tarafından yıllardır yapılır.
Yukarıda saydığımız yakınmaların tamamı haklı yakınmalardır….
Ancak…
Gelin görün ki bu yakınmaların hiçbiri seçim geldiğinde sandığa yansımaz…
Seçim yapılar, sandıklar açılır, iktidar iktidarını korur, muhalefet de muhalefetliğini.
Zaten tam tersi olsa da hiçbir şey fark etmez…
Çünkü bu ülkede çekilen sıkıntıların tamamı gerçektir ama seçim zamanı satılan hayal, çekilen sıkıntıları sadık başında unutturuverir.