Her iktidar kendi zenginini yaratır.
Önce iktidarın çevresinde servet artar…
Sonra siyaset aracılığıyla  yaratılan servet bir anda müreffeh yaşamlara dönüşür.
Servet arttıkça şımarıklık da artar…
Bu beraberinde ister istemez riyakârlığı, kural tanımazlığı ve aşırı kibri getirir…
***
İktidar partisinde temsil ile görevli profil aniden elit bir konuma evrilir
“Biz size hizmet etmek için varız” diye yola çıkanlar, yolda ulaşılamaz ve asla eleştirilemez hale gelir.
Birkaç yıl önce hali-vakti, ne yiyip ne içtiği çok iyi bilinen insanlar, bir anda kapısını özel şoförlerin açtığı, ön koltuktan asistanların indiği milyon dolarlık araçlarla boy göstermeye başlar.
***
Bir de bunlara, aynı aidiyete sahip olmamasına rağmen fırsatı değerlendirip parti içine sızan ve partide el üzerinde tutulanlar eklenir.
***
Süreç sonunda, partiye gönül ve emek verenler köşesine çekilirken, partiyi savunmak, donanımları ve profilleri son derece düşük, cahil ve samimiyetten uzak ama kolay yoldan ikbal sahibi olmayı hedefleyenlere kalır.
***
Parti adına vitrine çıkan ve paçalarından cahillik akıp, sözde insanların aklı ile alay ettiğini zanneden bu tip insanların sürekli sağı solu azarlamaları, vatandaşın nazarında üzerine tüy dikilen bir süreç yaratır.
İşte bu süreç önce geçliğin, ardından yetişkinlerin partiden kopuşunu başlatır.
Sonuç olarak…
Bu kopuş aynı zamanda çöküşün başlangıcıdır.
***
İktidarların iktidardan düşüş süreci nasıl başlar bilir misiniz?
Yukarıda da söylediğimiz gibi her şey iktidar sayesinde sağlanan servetin, beraberinde şımarıklığı, kibri, kural tanımazlığı, adaletsizliği, cahilliği, ulaşılmazlığı, saadet zincirlerini kolay yoldan ikbal arayışlarını…
Kısaca, para ile hava atmayı getirmesiyle başlar…
Sonuçta:
Kolay ve haksız şekilde kazanılan parayla hava atıldığı gün, oy ile hava alındığı gün oluverir…