Geçenlerde sahil yolunda yaşı 80’e vurmuş bir büyüğüm ile karşılaştım. Üzerinde eşofmanlar vardı. Yürüyüş yaptığı her haliyle belliydi. Takılmadan edemedim. Kolay gele dede çok yaşa sen emi….
-Kolaysa başına gelsin diyerek, Görmüyor musun, yürüyorum sonra bankaya gidecem maaşımı alıp eve gececiğim.
Yine dikkat et sıcak çok terli terli dolaşma dediğimde,Acı patlıcana kırağı çalmaz merak etme…
Haklısın emekli kolay hastalanmaz, ne de olsa eski toprak! Sağlıklı yaşam için de spor lazım ama böylesi yanlış.
-Hangisi doğru ki? Derken kısa adımlarla birbirimizden ayrıldık..
Sonra Milli Piyango satan seyyar Sali’yi gördüm, Biletçi Sali, ‘vallahi bu akşam çekiliyor abi’ diyerek zorla bir çeyrek verdi.
Sonra yoluma devam ederken banka oturan Mustafa dayı ile bir arkadaşını gördüm selam verdim.
Mustafa dayı gel diyerek bana arkadaşının anlattığı fıkrayı dinlememi söyledi.
İşte o fıkra…
Temel ile Dursun askere gitmişler. Askerde paraşütle atlamaya karar vermişler. Komutanlarından paraşütle ilgili ders almaya başlamışlar. Sonunda uçaktan atlamaya sıra gelmiş. Komutanları Temel ile Dursun’a “uçaktan atladıktan bir süre sonra paraşütün sol tarafındaki ipi çekeceksiniz. Açılmazsa sağ taraftaki ipi çekeceksiniz. Aşağıda bir araba sizi bekliyor olacak” der.
Bizim iki kafadar uçaktan atlamışlar ve her iki taraftaki ipleri çektiklerinde paraşüt açılmadı. Temel arkadaşına, ‘bak dursun, bu komutanın deduğu hiç çıkmayi. İstermisun aşağıda da araba bizi bekliyi olmasun?’ der.
Öyle görülüyor ki, yaşam bir bütün. Bu bütünlük içinde, sağlıklı yaşam için spor yapmak ve sporu yaparken yanlışlara düşmek ve bu yanlışlardan kurtulmakta bizlerin elinde!
Nasıl fıkra ama…