Ne yalan söyleyeyim kendi fakir fukarasını görmezden gelen bir toplum olduk.
Bizim fakir fukara olarak tanımladığımız kendi insanlarımız onurludur kovuldukları kapıya asla gitmezler.
Valla bu ithal dilencileri kapıdan kovsan bacadan giriyorlar o kadar çoklaştılarki biri gidiyor diğeri geliyor.
Bu Ordu’nun adeta yarayan kanası oldu.
Özellikle Mübarek ramazan ayının gelmesiyle Altınordu sokakları dilencilerden, özellikle Suriyeli dilencilerden geçilmiyor. Şehirde adım başı dilenci görmek mümkün. Tabiri caizse kapıdan kovuluyorlar, bacadan giriyorlar. Bu sadece Altınordu’da değil diğer ilçelerde de aynı rahatsızlık var. Ordu’daki belediyelere bağlı zabıta ekiplerinin sık sık operasyon yaparak topladığı bu insanlara ertesi gün başka bölgelerde rastlıyoruz.
Yetkililerin uyarmasına, yasaların ceza vermesine rağmen uslanmayan dilenciler şehre özellikle dışarıdan gelen insanları da geleceğini turizme bağlayan Ordu’dan soğutuyor.
Ülkelerindeki savaştan kaçarak Türkiye’ye sığınıp Ordu’da yaşamak zorunda kalan Suriyeli insanlar bir yandan kendileri duygu tacirliği yaparken diğer yandan da çocukları aracılığıyla para kazanıp cukkayı doldurma telaşında.
Kaldırımlarda, trafiğin yoğun olduğu mevkilerde, hat duraklarında ortaya çıkan dilencilere karşı alınan önlemler maalesef yetersiz kalıyor.
Şehir halkının ‘gariptir’ düşüncesiyle para verdiği dilencilerin kimisi sırf insanları kendilerine çekebilmek için bu işte ya ‘din’ argümanını kullanıyor ya da ‘dil’i.
Öyle ki vatandaşlarla diyalog kurmak için Türkçe kelimeleri öğrenmiş durumdalar. Şehirdeki çoğu insan bu dilencilerden muzdarip. Bir an önce bu kirliliğe son verilmesini bekliyorlar. Bu yönde de yetkilileri göreve davet ediyorlar.