Beni bilirsin!

Nereden bileyim, bilmiyorum?

Tanışmışızdır bir yerde mutlaka! İyi düşün.

Neyi düşüneyim. Ne söylemek istiyorsan açıkça söyle, kimsin sen?

Benim adım ihanet.

Benim seninle işim olmaz, kendine başka kapı ara…….

Diyeceğim ama bu günlerde ilkelerine, inançlarına ihanet eden siyasileri gördükçe seni de tanımaya başladık.

Artık kendi cinsimin aptallıklarından bıktım.

Günaydın olsun, geç de olsa uyanmana sevindik.

Düşünebiliyor musunuz?

Düşünen insan kaldı mı?

Kalmadı da erkekler tuvaletinin duvarına; “Nazo seni seviyorum” diye yazan gençten bu topluma hayır gelir mi diye düşünüyorum?

Gelmez de, bu geri zekalı hemcinsimiz; S…. erkekler tuvaletine giremeyeceğini algılayamıyorsa bu ülkenin sorunlarını, ülkedeki yolsuzlukları nasıl algılayacak diye de düşünmeden edemiyorum?

Sen ülkenin sorunlarıyla ilgilenildiğini mi zannediyorsun?

Ülkemizin kaderinde ne varsa onu yaşayacağız. Kader bu! Hafife almaya gelmez.

Kimse hafife almıyor da sen hiç ‘Dilek Ağaçları’na dikkat ettin mi?

Nesin’e dikkat edeceğiz.

Dikkat ettiysen ‘Dilek Ağacı’nın ne bir meyvesi, ne de bir yaprağı var?

Eee ne olmuş?

Kendisine faydası olmayan ağaçtan oğluna iyi bir iş, kızına zengin bi eş (aşağısı kurtarmaz) isteyen ülkem insanına ne diyelim?

Diyeceğin belli, şarkı söyleyeceksin! Hani şu “Gözleri aşka gülen taze söğüt dalısın” diyor ya şarkıda. Bayılıyorum ben bu şarkıya; hayatımda duyduğum en kibar, en naif ‘sen odunsun’ deme şekli bu şarkıyla olsa gerek.

Oda bir şey mi? Sen ‘Arkası gelmez dertlerimin, bıktım illallah. Biri biterken öbürü de başlar, vermesin Allah’ şarkısı söylenirken göbek atan bir toplumuz biz be cancağızım.

Kimse bana normal olduğumuzu söylemesin. İnsanımız gariptir. Camı siler ayna gibi oldu der, aynayı siler cam gibi oldu der.