Köyün birinde çoban varmış, dinine çok bağlıymış. Ama namaz kılmayı bilmezmiş, hep öğrenmek istermiş…

Bir gün cami etrafında dolaşırken yanına bir Eren gelmiş. Çoban Eren’in yanına giderek kendisine namaz kılmayı öğretmesini istemiş. Eren gülümseyerek  ‘Tamam’ demiş…

‘Namaz beş vakittir, işte akşam namazı şu kadar, saban namazı bu kadar, şurada şu dualar, burada bu dualar okunur’ diye anlatmış. Bizim çoban namaz kılmaya başlamış…

Eren’in gitme vakti gelmiş. ‘Hadi bana eyvallah’ demiş, denizin üstünde yürüyüp gitmiş…

Bizim çoban da namaza durmuş. Ancak bir duayı unutmuş. Hemen Eren’in arkasından koşmuş, duayı sormuş…

Eren bakmış çoban da kendisi gibi denizin üzerinde yürüyor, ‘Evladım’ demiş, ‘Git nasıl kılarsan kıl…’

Dün gazetelerde okuduğumuz bir haber bu hikayeyi hatırlattı…

Diyarbakır’da kendini ‘Şıh’ ilan eden bir şarlatan…

Tanesi 500 liradan muska yazıyormuş…

Vatandaşlar kapısında sıra oluyormuş…

Öyle ki, gelenlere sıra numarası bile veriliyormuş…

Ve bu şarlatan ayda 1 milyon lira kazanıyormuş…

Ne diyelim…

Millet uzaya gider, biz şarlatanlara…