Seçimlere sayılı günler kalmasıyla siyasette yaşanan pazarlıklar giderek artıyor…

Çünkü, Cumhurbaşkanlığı seçim sistemindeki, 50 artı 1 oranı; Adlarını oy pusulalarında görebildiğimiz partileri de dikkate değer hale getiriyor…

Hal böyle olunca, ittifakların lokomotifi durumundaki partilerin genel başkanları dahası Cumhurbaşkanı adayları da oy hesabı yapmak zorunda kalıyor…

Durumdan vazife çıkaran partiler de haklı olarak bunu fırsata dönüştürmek istiyor…

Yani, teklif edilenden daha çok sayıda milletvekilliği kazanmanın hesapları yapılıyor…

Bazı açıklamalara bakarak, bunları anlamak kolay!..

Bir de ittifaklar içinde kendilerine sağlam yer bulmak isteyenler var!..

Onların, liderlerini zora sokacak açıklamalarının nedeni de bu zaten!..

Ya Erdoğan ve Kılıçdaroğlu dışındaki Cumhurbaşkanı adaylarına ne diyelim?..

Bu adaylar kazanmayacaklarını  bildiği halde, “ikinci tur” için kendilerini şanslı görüyor…

Dilin kemiği yok nasılsa…

Ben bunu, amiyane tabirle “Siyasi kolpacılık” olarak görüyorum…

Ateş olsa, cürmü kadar yer yakacakların söylemleri, omuzları düşük, sahte kabadayıları hatırlatıyor…

“Asar keser abi” görünüp, icraatı olmayanlara…

“Temsilde adalet” demokrasilerde olması gereken bir sistem ama şimdiki durum böyle değil!..

Siyasetteki pazarlıklarla verilen tavizlerin bedelleri ödenmedi mi?..

Bunun zararını da en önce kazanmak için o tavizleri veren liderler görmedi mi?..

Siyasetteki bu görüntünün yarattığı kirlilik, toplumda “güven” kaybını artırıyor…

Böyle giderse de en büyük zararı, toplumun ileri demokrasi özlemleri görecektir!..

Rahmetli Özal’ın “2.5 parti” söylemiyle ne demek istediği, bugünlerde daha iyi anlaşılıyor…