Ülke olarak büyük bir afeti yaşadığımız günlerde hala fırsatçılık yaparak 3-5 kuruş fazla kazanma hırsına yenik düşenleri Allah’ım Berat Kandilini idrak ettiğimiz gecede ellerimizi açarak ettiğimiz dualar ile onları ıslah etsin.

50 bine yakın insanımızı kaybettiğimiz bir o kadar insanımızın enkaz altında olduğu söylendiği şu günlerde evsiz kalarak gurbette yaşam mücadelesi veren insanlarımıza ev  sahiplerinin yaptığı fahiş kira artışlarına bir anlam veremiyorum.

Biraz empati yapsak anlarız ama onu da yapamıyoruz.

Çünkü ölümün her zaman yanı başımızda olduğunu, zamanı değil vakti geldiği anda gideceğimiz bir yolculuk olduğunu düşünemiyoruz.

Neyse mübarek günlerde fazla derine inmeyelim yazımıza dönelim.

Kim ne derse desin; bu memlekette çok ta arzu etmediğimiz halde, her şeyin fiyatı artmış, bir tek “ahlak” ucuzlamıştır…

Manevi değerleri yok eden sistem; ekonomik vicdansızlıklar karşısında para cezasının ödenmesi halinde, ahlaksızlığın üstünü örtüyor… Tıpkı, Necip Fazıl Kısakürek’in “Para” piyesindeki replikte olduğu gibi… Masanın üzerine “fahişe” yazıp, okunmasını isteyen adam, o yazının üstünü para ile örttüğünde, “Ne görüyorsun” diye soruyor ya!.. “Fahişe” yazısı değil, para görünüyor elbette… Yani, fırsatçılık ve karaborsacılık gibi ticari ahlaksızlıklarla vurgun yapanlar da para cezasını ödediklerinde, mesele bitiyor… Dev marketlere de stokçuluktan milyarlık cezalar yazıldı da ne oldu?.. Vatandaş, “Ahlaksızlar” diye bu şirketleri eleştirdi, alışveriş yapmayı kesti mi?.. Demokrasi, insan hakları ve hukukun üstünlüğü gibi kavramlar yerine “Paranın” kudretine teslim olmuş toplumlar; bu tür vicdansızlıkları sorgulayıp, hesabını soramıyorsa; bu durum, vurguncuları cesaretlendirir!.. Elbette, bu meselenin yanlışlığı; “serbest piyasa ekonomisi” deyip, meydanın “çakal takımına” bırakılmasındadır!..

Kuzu kurdun; tavuk, tilkinin merhametine bırakılır mı?..