Memleketteki ekonomik sıkıntıları anlatmama gerek var mı?..
Enflasyonla alım gücü zayıflayan insanlar, temel ihtiyaçlarını
bile güçlükle karşılıyor…
Emekliler, asgari ücretle çalışanlar, el sanatlarıyla geçimini sağlayan küçük esnaf, çiftçi dahası tüm “emekçi” kesim zorda…
İtirazı olan var mı?..
Buna rağmen gözlemlediğim ve izah etmekte zorlandığım çelişkiler
karşısında da “Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu” demekten kendimi alamıyorum…
Mesela, Novada’da  alt katta  Amerikan kahvesi satan işyerinin önünde ve oturma alanında  gördüğüm kuyruğu, ekonomik sızlanmalar içinde izah edemiyorum…
Sıradan bir kahvesi 40 liradan aşağı olmayan bu işyerindeki kuyruk,
kapının dışına kadar taşmıştı…
O insanlar, çok zengin miydi?..
Alakası yok elbette!..
Zengin, içinde kahve bulunan kağıt bardakla ortalık yerde dolaşır mı?..
Kuyruktaki o insanlar orta halliydi…
Bu görüntüyü, cep telefonumla kaydettikten sonra sildim…
Merak eden olursa, adeta açık adres verdik zaten!..
Bu insanlar, “Amerikan kahvesi içmesin” demiyorum…
Milletin her bireyi her şeyin iyisini yesin, içsin; kalitelisini giysin!..
İstemeyenin kalbi kurusun!..
Ancak, böyle bir zamanda 40-50 liralık sıradan bir Amerikan kahvesi için kuyruk varsa,ekonomik sıkıntı gerçeğini nasıl anlatacağız?..
Başka örnekler de verebilirim…
Bu milletin geçmişten bu yana nesilden nesile bir miras gibi bıraktığı,
“Ayağını yorganına göre uzat” kavramına ne oldu?..
Ödeyemeyeceği borç yükünün altına girerek, lüks yaşama alışkanlığına yakalananlar için “sefalet” kaçınılmazdır!..
Kapitalizmin bütün medya mecraları ve filmlerle pompaladığı
“tüketim toplumu” ile sinsi bir hastalık gibi ağır ağır kendi kendimizi tükettiğimizi ne zaman fark edeceğiz?..
Dilerim, hiç kimse için “geç” olmaz!..