Ordulu Ekonomist Şinasi Kara yazdı
Fındıkçının işi zor
Atadan fındıkçıyım. Kendimi bildim bileli fındık üretiyorum. Hiç bir sene bu kadar zorlu başlamadı.  Çalıştıracak adam bulmak giderek zorlaşıyor. 300 liraya insanlar çalışmak istemiyor.Bizim bahçelerin altı say.  Gübresiz ve bakımsız fındık vermiyor. Bir kilo fındığa en az 600 gram azotlu gübre vermemiz lazım. 600 gram gübre kilo başına 5 lira maliyet getiriyor.
İlaç atmadan olmuyor. İlacı sulu vermemiz gerekiyor.  Sulu ilaç içine yaprak gübresi kattırdım. Yaprak gübresi, fındığı 2 randıman artırıyor.  Kiloya bir lira maliyet getiriyor.
Sıra geldi tırpana. Tırpan vurmadan, fındık toplamamız mümkün değil.  Isırgan otu, fındık ocaklarını adeta bürüyor. Ot kesilmediği zaman, fındık bahçede çürük veriyor.  Benzin fiyatı 25 lira oldu. Bir motor, saatte yarım litre benzin harcıyor.  Bir tırpancı günde en az 100 liralık benzin yakacak.  Yağ cabası.  Artan benzin fiyatı yüzünden, sadece tırpan, fındığın kilosuna 6 lira maliyet artışı getiriyor.Toplama, harman ve patoz giderlerini ilave edersek, kabuklu fındığın kilosu, 40 lirayı buluyor.  Fındık alaverecileri, çok usta adamlar. İşi biliyorlar.  Şu anda fındığı, maliyetine satın alıyorlar.
Bazen kendi kendime ”Neden fındık üretiyorsun” diye soruyorum. Cevap çok basit. Fındık üretmek atadan miras kaldı. Her fındık ocağının dibinde bir anım var.  Vaz geçilemiyor.