Türkiye’de İktidarlar değişir, liderler değişir fakat ne gariptir ki değişmesi mümkün olmayan siyasetin değişmesi mümkün olmayan kuralları vardır.
Örneğin;
Türkiye siyasetinin en güzel örneklerinden biri her gün görmekten gına geldiğimiz hatta her gördüğümüzde içimizden söylenmeye başladığımız Makam Araçlarıdır……
Muhalefette olanlar için en büyük israf  olarak gösterilir hatta vaatler verilmeyeb başlanır.
“İktidara geldiğim gün hepsini satacağım” denir her defasında.
İktidara gelindiğinde ise unutulur
Hatırlatıldığında ise ölü taklidi yapılır.
Geri kalan herşey de bunun gibidir…
Adalet, Hak ve  Özgürlük, İfade hürriyeti, daha aklınıza ne geliyorsa…
Muhalefetteyken hepsi gereklidir, elzemdir ama iktidar olunduğunda gereksiz ve lüzumsuz olur.
***
O yüzden, bugünkü iktidarın muhalefetteyken savunduklarının tam tersini yapması beni hiç mi hiç şaşırtmıyor.
O yüzden…
İktidar partisinin en yetkili isimleriyken demokratik haklar ve düşünce özgürlüklerini bile hazmedemeyen ama sonra partilerinden ayrılıp, parti kurarak muhalefet olan isimlerin şimdi hak, hukuk ve özgürlük timsali kesilmeleri de şaşırtmıyor.
Yukarıda da dedik ya “Türk siyasetinin değişmez kuralı” diye…
Bu ülkede maalesef;
Muhalefet ne zaman iktidar olsa, eleştirdiği iktidarın yaptığının aynısını yapıyor.
İktidardayken yaptığını bırakmayan, muhalefete düştüğünde, kendi iktidarında yaptıklarının aynısını yapıyor diye iktidarı eleştiriyor…
Bu iktidar olmada acayip bir büyü var.
İnsana muhalefetteyken söylediği ve savunduğu ne varsa anında unutturuyor…