Geçenlerde bu köşemde Oda, Dernek, kulüp ve benzeri sivil toplum ve meslek örgütlerine ilişkin bir yazı kaleme almıştım.
Bu sivil toplum ve meslek örgütlerinin başında bulunan insanların iki şekilde değerlendirildiğini, dürüst ama beceriksiz olanların pek itibar görmezken, becerikli ama dürüst olmayanların el üstünde tutulabildiğini ifade etmiştim söz konusu yazımda.
İşte bu yazıma istinaden, köşemizi sürekli takip eden bir okurumuz şöyle bir yazı göndermiş;«Suya sabuna dokunmadan» diye bir tabir var. Bazı konuları gündeme getirirken köşe yazarlarımız; “Yazıyor mu?” Evet. Yasak savma gibi bir şey.
Biraz dokunalım desek sistemden nemalanan yüzlerce aile var. İçinde kadim dostlarımız. Ama dokunmasan da olmuyor.
Şunu biliyoruz odaların bir kısmı gerçekten meslek erbabının sorunlarına çare aramak için çırpınıyor. Her şeye rağmen iz bırakanlar da var.
Ama bir kısmı da; meslek erbabı ne yerini bilir ne de ne işe yarayacağını. Ama yasal zorunluluk; gider aidatını öder. Garibim zaten geçimini zor yürütür. Bir de o organizasyonlara söz geçirebilmek, sesini duyurabilmek ne mümkün.
Sanayi ve Ticaret Odası,Ticaret Borsası, TESK, Ziraat Odası ve alt bileşenleri daha bir denetim ve bilinç ile yönetiliyor, çünkü meslek erbabı kendi işini belli boyuta taşımış, daha iknâsı zor insanlar. Diğer odaların mensupları AVM’lerin yuttuğu küçük esnaf. Giderek küçülüp ticari hayata elveda diyenler.
Şimdi bu oda başkanlarının bir araya gelip te “AVM’ler şehir merkezine açılmasın„
“AVM’lerde sebze reyonları pazarla rekabet etmesin„ “Market zincirleri, tuhafiye, beyaz eşya, spot satışla piyasayı öldürmesin diyebiliyor mu?”
Her iddia haklı olmayabilir. Ama ilgili meslek odası bir mücadele verir. Bunu basında, sokakta görürüz.
Ben hiç tanık olmadım.
O nedenle “oda„  ların gerek mali yönden gerek işlevleri bakımından çok ciddi denetlenmesi, işlevini yitirenlere kriter konup lağvetmek gerekiyorsa bunun yapılması lazım.
Zira bu güzel ülkemizi daha yaşanılır hale getirmek için uzaydan birileri gelmeyecek.

Yine iş bize düşecek.