Çocukluk yıllarımızda çok sık duyar, sonra bizlerde zaman zaman  kullanırdık bu sözü…
Yani gençlik yıllarımızın banko sözlerinden biriydi…
Hal ve hareketlerinden hoşlanmadığımız birilerini gördüğümüzde…
Tavırlarını garipsediğimiz insanlarla karşılaştığımızda…
Giyim tarzından hoşlanmadığımız birileri rast geldiğinde söylerdik bu sözü.
Aslında, içinde bir soruyu barındırıyor olsa da, küçükseme, yadırgama hatta yargılama vardı bu sözün içinde…
Abartılı söylemleri olanlarla karşılaştığımızda, istemsiz olarak çıkardı bu söz ağzımızdan.
“Ne ayaksın? O ne ayak? Bu ne ayak?” sözü adeta, durumda bir gariplik sezinleme halinin dile gelmesiydi…
Şaşkınlığın, merakın, gayrı ahlaki bir durumdan rahatsızlığın ifadesi, kötü şeylerin imasıydı.
Aslında herkes herkesin ne ayak olduğunu biliyordu ama yine de soruyordu “ne ayaksın?” diye…

Çünkü son yıllarda bu ayak çeşitleri çoğaldı.

Herkes bir ayak oldu!

Neyse açmayayım kutuyu söylemeyeyim kötüyü..

Ya sabır!