Hayatınızda herhangi bir amacınız yoksa, yani yaşamınızda sizi ileriye götürecek, rahat ve sağlıklı bir yaşam tarzı ortaya koyamazsanız devamlı engellerle karşılanmanız kaçınılmaz olacaktır.Hayatta hiçbir amaca sahip olmadan yaşamak,bir nehir üzerinde akıp giden saman çöplerine benzer,onlar kendileri gitmez suyun akışına kapılıp sağa sola savrularak akıp giderler…İnsan işini,yani ne yapacağını,neyi hedeflediğini bilecek.Konu ile ilgili “işinin tutsağı olan insan,başkasının tutsağı olmaz…”sözü,çok sağlıklı şekilde yorumlanmalıdır…Hayatımızda yaşadığımız durumlardan bir örnek: Hitabet sanatını iyi kullanan bir hatibin,dinleyen vatandaşlar tarafından daha bir iştahla alkışlandığı hepimiz biliriz.Bir de bizlere iş vaat ederse,tenceremize aş vaat ederse,bir de hiç çalışmadan yani sanki otururken cebimize para koyacağını da bu vaatlere ilave ederse…

Bazen tanık oluruz ya!…Bulunduğumuz ortamlarda,bazı laf cambazları boş palavralarla etrafındakilerin  dikkatini çekerler,bunu yanında gerçekleri bilimsel bir biçimde dile getirmeye çalışanlar,haybeden geçinme heveslileri tarafından pek de benimsenmezler…

Efendim,Nasreddin Hoca bir Cuma günü camide vaaz veriyormuş.Camide bulunan cemaatin bir kısmının esnediğini ve de uyuduğunu farketmiş.Bu durumu gören hoca vaazın konusunu değiştirmiş ve şöyle anlatmaya başlamış: “Değerli cemaatim,bir sabah erkenden kalkıp temiz hava almak için Akşehir’in dışına çıkıp çayın kenarında geziniyordum.Dört ayaklı  ördeklerin su içtiklerini gördüm…”

“Dört ayaklı ördek ”sözünü duyan cemaat gözlerini açarak pürdikkat Nasreddin Hoca’yı dinlemeye koyulmuşlar.Bu durumu gören hoca: “Yahu demiş,siz nasıl adamlarsınız,deminden beri size vaaz ediyorum ama beni dinlemeyip uyuyordunuz.Size kuyruklu bir yalan uydurunca hepinizin gözleri faltaşı gibi açıldı…”

Sevgili okurlar, bugün hiç kimse Nasreddin  Hoca’nın bu sözlerinden eser kalmadı diyemez. Bilakis günümüzde böyle yalan ve hayal mahsulü sözleri,atılan nutukları,verilen içi boş vaatleri dinleyenlerin sayısı hiç de az değildir…Yorum değerli okuyucularımızın…