Bir panelde konuşmacı olsam ve bana bir katılımcı son 1 yılda AK Parti ve CHP’de durumlar nasıl diye sorsa…

Lafı uzatmam, dolandırmam, evelemem gevelemem…

Şöyle sıralarım..

Yorgun gibi!

Bıkkın gibi!

Sıkılmış gibi!

Teşkilata emek verenler bir kapı bulsak da yavaştan sıvışsak gibi!

‘Olmuyorsa zorlamayacaksın kardeş’ gibi!

‘Artık gitme zamanı’ der gibi!

Aşk acısı çeken biri gibi!

Aşkı gitmiş de acısı kalmış gibi!

Yas tutar gibi!

O kadar çok konuşmuş ki söz bitmiş gibi!

Konuşmaya takati kalmamış gibi!

Şekeri elinden alınmış çocuk gibi!

Yüksek sesle bağırmak, ağlamak, hıçkırmak istiyor da

“Biz ağır adamız vesselam! Bize ağlamak yakışmaz kardeş!” der gibi…

Elbette dahası var ama kısa özeti bu derim..

***

CHP’ye gelince,

Lafı uzatmam, evelemem, gevelemem…

Şöyle sıralarım..

Çıkış yolu ararken ışığı görmüş gibi!

Fikir var, düşünce var, hareket var da eylem hala yok gibi!

 ‘Nasıl olacak?” diye sürekli sorgulayan ama cevap alamayan filozof gibi!

‘Tam zamanı, sıra bizde’ der gibi…

Acısını çekmiş, yasını tutmuş da hayatına yeni birisini almış gibi!

Yaşadığına dair belirtiler var’ gibi…

Aklı olmaz derken kalbi yasak dinlemeyen aşık gibi…

Depresyondan çıkan ve ilk kez ‘umudu’ hisseden insan gibi…

Yüksek sesle gülmek, kahkaha atmak bir çocuk gibi zıplamak istiyor da…

“Gaza hemen gelme kardeş! Ya tutmazsa” der gibi…

Tanımlamaya çalışır sonra salondan gelen gülüşmeleri izlerim…

Valla ne yapayım buda benim anlatış tarzım olsun…