İktidara gelen her partide 3 çeşit insan bulunur.
Birincisi: Gerçek Partililerdir…
İnanmışlardır bir kere…
En etkisiz ama sayıca en fazla olanlardır.
Dava sahibidirler.
İkincisi: Partili Geçinenlerdir…
Davayla alakaları yoktur aslında. Partili falan da değillerdir aslına bakacak olursanız.
Gerçek partililerin üzerinde bir yer açarlar kendilerine.
Tek dertleri şöhret, etiket ve laflarının dinlenmesidir.
Böylesine bir haz duyarlar bu konumda bulunmaktan.
Etkili-yetkili insanların yanında bulunmaktan keyif alırlar.
Aslında bir numaraları yoktur ama görüntüde partinin ağır abisi gibi rol keserler.
Üçüncüsü ise: Partiden Geçinenlerdir…
Ne dava bilirler ne de siyaset umurlarındadır.
Tek dertleri çıkarlarından başka bir şey değildir.
Menfaatleri için inanmadıkları yerde inanmadıkları şeyleri rahatlıkla söyleyebilirler.
Çıkar elde edebilme uğruna doğru’ya “yanlış”, yanlış’a “doğru” rahatlıkla diyebilirler.
Partileri çürüten ve en tehlikeli olan halka işte budur.
Partiden Geçinenler yüzünden Gerçek partililer yavaş yavaş sahneden çekilir.
Gerçek partililerin çekilmesiyle parti zafiyete düşer…
Parti zafiyete düşünce Partili Geçinenler de kayıplara karışır…
En sonunda,  Partiden Geçinenler kalan son parsayı toplayıp, son vurgunları yapar ve parti çöker…
İşte bugün için AK Parti’nin yaşadığı tam da budur…
Aslında her şey Partiden Geçinenlere “dur” denilmeyip, göz yumulması ve müsamaha gösterilmesiyle başlar…