-“Köşeni takip ediyorum.’Ekonomi kötü. Daha da kötüye gidiyor’ diye yazıp duruyorsun. Ama gel gör ki ülke 9 gün tatil yapabiliyor. Turistik yerlerin tamamı dolup taşıyor. Tatile gidemeyenler de Ordu’daki  mekanları dolduruyor. Bayramda şöyle bir gezdim şehri, her yer tıklım tıklımdı. Ekonomisi kötü olan ülkede bunlar olur mu?” diye bir mail atmış okumayı ve eleştiri yapmasını bilen değerli bir büyüğümüz..
Tespit doğru mu doğru…
Ancak…
Maili okur okumaz aklımıza şu Karadeniz fıkrası geldi:
Temel Tıp Fakültesi’nden yeni mezun olur.
Diplomayı alır almaz taze bir doktor olarak memleketi Trabzon’a, üstelik evinin olduğu mahalleye hekim olarak atanır.
Heyecanla gider evine…
Zira ilk muayene edeceği hasta çok önemlidir.
Evde heyecanla yarının olmasını ve ilk hastasını muayene edeceğini hayal ederken birden kapı çalar.
Gelen komşuları Fadime teyzedir.
-“Uşağım ne olur şu Dursun amcana bir bak. İki gündür hasta yazık” der.
İlk hastasının komşusu olmasının hayal kırıklığıyla çaresiz gider komşu evine ve başlar Dursun amca ile konuşmaya.
-Dursun amca neyin var?
-İshal oldum galiba. Motor hiç durmuyor.
Bunun üzerine sevinir Temel. Ne de olsa ilk hastası  bir ilaçla tedavi edilecek bir rahatsızlık.
Ama gel gör ki, ishali kesecek olan ve çok iyi bildiği ilacın ismi bir türlü aklına gelmez…
Çantasını karıştırırken bir sakinleştirici ilaç olan Xanax’ı bulur…
“nasıl olsa eve gidince ishal ilacının ismini hatırlarım” diye düşünüp, sakinleştiriciyi de Dursun Amca’ya içmesi için verip, “ben yarın yine kontrole geleceğim” diyerek evden ayrılır.
Böylece vaziyeti idare eder kendince.
Eve gelir gelmez Temel’in aklına ismini hatırlayamadığı ilacın adı gelir ama “yarın gider bakarım” diye düşünerek, tekrar komşuya gitmeye üşenir.
Yarın olduğunda doğruca gider komşu evine…
Dursun amca’nın kahvede olduğunu karısından öğrenince de kahvenin yolunu tutar.
Kahveye geldiğinde bir de bakar ki, Dursun amca masada arkadaşlarıyla oyun oynuyor…
Yanına gider, kulağına eğilir ve usulca:
“Dursun Amca nasılsın? Nasıl oldun?”
Dursun Amca cevap verir…
-“Valla uşağım. Belime kadar b.. içindeyim  ama  bu durumu artık pek de kafama takmıyorum”