Ülkede her şeyin olabileceğine öylesine inandık ki…

Bir sahtekâr çıkıp kendini siyasetçi birine yakın olarak tanıtıp…

Önemli bir göreve  işe yerleştirebileceğini söylediğinde…

Hiç kimse çıkıp…

“Nasıl olabilir?

O Kurumlar Dingo’nun ahırı mı?,Yolgeçen hanı mı?” diyemiyor…

E, tabi umut yoksulun ekmeği…

Bu devirde üniversitede iş bulmak öyle her babayiğide nasip olacak şey mi?

Balıklama atlıyor!

***

Her şeyde böyle…

‘Savcıyım’ diye biri arayınca…

Milletin eli ayağı titriyor…

Çünkü herkeste bir inanç var…

“Atarlar torbaya, götürürler sorguya” diye…

Aslında insanların birçoğu kendinden emin de…

Yaşanan sistemden emin değil!

***

Güven kaybolunca…

Geriye hiç bir şey kalmaz…

Galiba, devlete ve kurumlarına olan güveni kaybetti millet…

Anayasaya, yasalara, yönetmeliklere…

Bunları uygulayanlara…

Hiç kimse ‘Bu ülkede liyakat var’ diyemiyorsa…

Sınava, mülakata, işe…

‘Torpilsiz girilebileceğine’ inanmıyor da…

Harıl harıl ‘hamili kart yakınımdır’ arıyorsa…

Bunları satanlara da gün doğar…

Yani…

Güvenin kaybolduğu her yerde…

Her şey olabilir…