Bu köşede bir süredir ekonomide işlerin iyi gitmediğini yazıyoruz…
Batanları, iflas isteyenleri, piyasalardaki durgunluğu, çarşı-Pazar pahalılığını falan dile getiriyoruz.
Alım gücünün düştüğünü, mal ve hizmetlerin arttığını, bu sene zor ama çok zor bir kış geçeceğini ifade ediyoruz yazılarımızda…
Bizim bu konuda kaleme aldığımız yazıları takip eden bir okurumuz yolda çevirerek sordu:
-“Sürekli yazıp çiziyorsun. Ekonomik anlamda işlerin sıkıntıda olduğunu ve bu sıkıntının en zengininden en fakirine kadar toplumun her kesimini etkilediğini belirtiyorsun. Tamam. Yazdıkların doğru. Ben de seninle aynı fikirdeyim. Ekonomi her geçen gün daha da sıkıntılı bir hal alıyor. Üstelik daha da kötüye gidecek bir durum sergiliyor. Ancak, çevreme şöyle bir baktığımda, senin ve benim yaşadığımız aynı endişeyi çoğu kimsenin yaşadığını ya da anladığını zannetmiyorum. Zira gece gündüz her mekan ağzına kadar dolu. İnsanlar hala deli gibi para harcıyor. Bir asgari ücret tutarı bir gecede yemek masasında bırakabiliyor. Demek ki çoğu insan pek umursamıyor bu durumu. Ya da farkında değil. Bu durumu nasıl açıklayacaksın?”
Gözleminin ve tespitinin doğru olduğunu söyledik önce…
Ardından…
-“Son derece haklısın. Sahiden de durum senin anlattığın gibi. Çoğu insan ya geleceği göremediğinden ya ne olup biteceği hakkında fikir sahibi olmadığından ya da umursamadığından “Eller Havada” durumunu yaşıyor” dedikten sonra şu fıkrayı anlattık.
Cezaevindeki mahkûm, ziyaretçisi tarafından getirilen ekmeğin içine gizlenmiş demir testeresi ile başlamış parmaklıkları kesmeye.
Sesi duyan gardiyan yanına gelerek ne yaptığını sormuş.
Mahkum: Görmüyor musun Keman çalıyorum.
Gardiyan: İyi de neden hiç ses çıkmıyor?
Mahkum: Merak etme. Kemanın sesini yarın duyarsın…
Yukarıda da söylediğimiz üzere, bugün için durumun farkında olmayan, herhangi bir endişe duymayan ve umursamayanlar elbette var.
Fakat bu insanların, yarın duyacakları keman sesi ile aynı umursamazlığı yaşayamayacakları gayet açık olsa gerek…